Luani i keq pas shumë luftimeve, intrigave dhe konspiracionit arriti të bëhet sundimtar i xhunglës. Pas kësaj, ai menjëherë i ftoi të gjitha kafshët që të mblidhen, në mënyrë që të ju drejtohet për t’ua shpjeguar politikën e re.
Kafshët u mblodhën për ta dëgjuar fjalimin e luanit të keq. Luani u shfaq para strofullës së tij me gjithë krenarinë dhe arrogancën e tij, duke ngjallë frikë tek kafshët.
Pastaj iu drejtua kafshëve të mbledhura, duke thënë: “Unë sot jam bërë kujdestar dhe mbrojtës i çështjeve dhe të drejtave tuaja, kurse pasi ta vendosi mirë drejtësinë midis jush, unë do ta mbroj edhe atdheun tonë nga pushtuesit e huaj”
Pasi e dëgjuan kafshët fjalimin e tij, gomari tha: “Ky është mbreti për të cilin kemi shpresuar një kohë të gjatë.”
Majmuni e pyeti: “Pse?”
Gomari: “A nuk e dëgjove fjalimin e tij në të cilën ai e premtoi drejtësinë dhe të vërtetën?”
Majmuni: “Është lehtë diçka të premtohet me fjalë, por me rëndësi është zbatimi i asaj që premtohet.”
Gomari: “Mos jini pesimist, unë jam i bindur në fjalët e luanit të keq.”
Majmuni: “Mos nxito për të bërë konkluzione, veprimet e tij të ardhshme dhe lëvizjet politike do të tregojnë nëse ai është i ndershëm apo gënjeshtar.”
Gomari: “Si ashtu?”
Majmuni: “Shikoje stafin e tij, asistentët e tij dhe ministrat që i ka tubuar rreth vetes.”
Pak ditë më vonë, luani i keq njoftoi se e kishte emëruar ujkun për kryeministër të tij dhe i kishte dhënë kompetenca të pakufizuara në pyll.
Kur e dëgjoi këtë, gjirafa u ankua tek mikesha e saj gazele: “Ujku lakmitar është bërë ministër. Ai gjithmonë ka vjedhur kafshë dhe i ka sulmuar të rinjtë tanë dhe ky është problem i madh. Kujt do t’i ankohemi tani kur të na bëjnë zullum, kur të na vjedhin ushqimin dhe kur të na i sulmojnë rininë tonë? Ai tani është edhe më i fuqishëm. Ish-mbreti i xhunglës, luani i mirë, dinte ta ndalonte dhe e ndëshkonte për veprimet e tij, kurse nga sot ujku lakmitar do të bëjë krime në emër mbretit të ri të xhunglës.”
Ujku lakmitar u takua me një llavë ujqish dhe u tha atyre: “Ditët e urisë dhe varfërisë kanë ngelur prapa nesh. Që tani e tutje, çdo ujk mund të vjedhë çka të dojë dhe ta shqyejë cilëndo kafshë që dëshiron.”
Ujqërit i thanë: “Po çka është puna me luanin e keq, mbretin e xhunglës?”
Ujku lakmitar u përgjigj: “Luani i keq do ta ndajë së bashku me neve ushqim e shijshëm të mishit të kafshëve, ndërsa ai që i kundërvihet kësaj, do të bëhet kafshatë e shijshme me të cilën do ta shuajë urinë luani i keq.”
“Çka po mendon me këtë?, e pyeten ujqit, kurse ujku lakmitar u tha atyre: “Të tillin do ta dërgojmë te luani i keq dhe do t’i themi: ‘Kjo kafshë nuk të don ty dhe e dëshiron luanin e mirë në pozitën e mbretit të xhunglës’.”
Ujqit u qeshen, ndërsa jargët u rridhnin nga goja dhe binin në tokë. Ata bërtitën me një zë: “Lamtumirë uri, rroftë luani i keq, mbreti i xhunglës!”
Atmosfera e përgjithshme në pyll u ndryshua, të gjitha kafshët po frikësoheshin për të rinjtë e tyre nga ujku lakmitar ministër dhe nga stafi i tij. Kafshët më nuk shkonin tek ujku ministër, as te luani i keq, mbret i xhunglës, për t’u ankuar për ndonjë padrejtësi të caktuar dhe zullum, por secila kafshë vepronte si dinte për t’i mbrojtur të drejtat e saj.
Majmuni shkoi te elefanti i urtë dhe i tha: “Përse tani nuk po punon si asistent i luanit të keq, ashtu siç ke punuar te ish mbreti xhunglës?”
Elefanti i urtë i tha atij: “Ai as që ka kërkuar që unë të jem asistent dhe këshilltar, por dhe nëse do të kërkonte, unë nuk do të pranoja.”
“Pse?”, pyeti majmuni.
Elefanti u përgjigj: “Për shkak se unë vetëm nuk mund të rregulloj asgjë. Të gjithë ata që e rrethojnë luanin e keq janë ndër kafshët më të këqija dhe nuk do të lejojnë asnjë ndryshim.”
Majmuni: “Atëherë, ku është rrugëdalja dhe zgjidhja? A është zgjidhje që një grup i kafshëve të shkojnë te luani i keq, mbreti i xhunglës dhe ta njoftojnë me gjendjen e vërtetë të gjërave?”
Elefanti: “A po mendon ti se ai nuk e di të vërtetën? Mirëpo, ai miraton gjithçka që punon ujku lakmitar si ministër i mbretit dhe stafi i tij, si dhe merr pjesë bashkë me ta në zullumin të cilin e bëjnë ndaj kafshëve të tjera.”
Së shpejti kaploi një thatësirë, shiu nuk ra për një kohë të gjatë dhe xhungla u tha, përveç disa pellgjeve. Ujqërit e morën ujin për vete dhe ata kishin ujë të mjaftueshëm për pije, ndërsa kafshët e tjera po vdisnin nga etja.
Atëherë gomari i tha majmunit: “Tani po i kuptoj fjalët e tua. Mbreti i xhunglës dhe ministri i tij, ujku lakmitar, fare nuk mërziten pse kafshët e tjera po vdesin nga etja.”
Në mëngjes, kafshët shkuan për të pirë ujë me të rinjtë e tyre, por ujqërit nuk i lejuan ata që të merrnin ujë.
Etja te kafshët e rritura gjithnjë e më shumë po shtohej, ndërsa të vegjlit e tyre po qanin pandërprerë. Në fund, kafshët u revoltuan, i sulmuan ujqërit dhe u zhvillua një betejë e ashpër në të cilën shumica e ujqërve u vranë. Atëherë mbreti i xhunglës, luani i keq, e ndjeu rrezikun, andaj i mblodhi të gjitha kafshët dhe u tha atyre se ka urdhëruar shkarkimin e menjëhershëm të ujkut lakmitar nga pozita e kryeministrit.
Atëherë elefanti i urtë i tha atij: “O luani i keq, nuk është problemi te ujku lakmitar.”
Luani i keq: “Po ku është problemi atëherë?”
Elefanti i urtë: “Problemi është në udhëheqjen tënde dhe në politikën tënde të gabuar. E ke vendosur për kryeministër ujkun lakmitar, duke e ditur se ai është hajdut dhe person i keq.”
Luani i keq: “Unë pajtohem, por ja që e kam hequr atë dhe ai është larguar nga xhungla.”
Elefanti i urtë: “Duhet edhe ti të shkosh bashkë me të.”
Luani i keq: “Atëherë, kush do të bëhet mbret?”
Elefanti i urtë: “Luani i mirë do të kthehet si mbret i xhunglës.”
Luani i keq: “Kjo nuk do të ndodhë kurrë.”
Elefanti i urtë: “Po, do të ndodhë, madje menjëherë.”
Elefanti e sulmoi luanin e keq dhe në mes tyre u zhvillua një betejë e përgjakshme, në të cilën luani i keq u plagos rëndë. Kafshët e tjera e shfrytëzuan rastin, e sulmuan dhe e mbytën.
Elefanti i dërgoi mesazh luanit të mirë që të kthehet dhe përsëri të bëhet mbret i xhunglës.
Majmuni i tha gomarit: “Si po ndjehesh tani?”
Gomari: “Jam shumë i kënaqur me kthimin e luanit të mirë, por ka diçka që unë jam veçanërisht i impresionuar”.
Majmuni: “Çka është ajo?”
Gomari: “Luani i mirë u kthye dhe përsëri u bë mbret i xhunglës pavarësisht nga mungesa e fuqisë, kurse luani i keq u përmbys dhe u vra përkundër fuqisë së tij të pasqyruar në një llavë të ujqërve, të cilët me të ishin dhe e ndihmonin.”
Atëherë majmuni tha: “Kjo është argument se e vërteta është më e fortë, edhe nëse gjërat duken ndryshe.”
Abdusamed Nasuf Bušatlić; saff.ba
Përkthim: Miftar Ajdini
