Nga: Zeev Sternhell
Ata nuk dëshirojnë të dëmtojnë fizikisht palestinezët. Ata duan vetëm t’i privojnë ata nga të drejtat themelore të njeriut, të tilla si vetë-qeverisja në shtetin e tyre dhe liria.
Shpesh e pyes veten se si një historian në 50 ose 100 vjet do të interpretojë periudhën tonë. Kur do të kërkojë, njerëzit në Izrael do të fillojnë të kuptojnë se shteti që u krijua në Luftën e Pavarësisë, në rrënojat e hebrenjve evropianë dhe në koston e gjakut të luftëtarëve, disa prej të cilëve ishin të mbijetuar nga Holokausti, ishin transferuar në një monstër të vërtetë për banorët e tij jo-hebrenj. Kur disa izraelitë e kuptuan se mizoria e tyre dhe aftësia për të detyruar të tjerët, palestinezët apo afrikanët, filluan të shkatërrojnë legjitimitetin moral të ekzistencës së tyre si një entitet sovran?
Përgjigja, që historiani mund të thotë, ishte e përfshirë në veprimet e anëtarëve të Knesset si Miki Zohar, Bezalel Smotrich dhe projektligjet e propozuara nga Ministri i Drejtësisë Ayelet Shaked. Ligji i shtetit kombëtar, i cili duket sikur ishte formuluar nga ultranacionalistët më të keq të Evropës, ishte vetëm fillimi.
Meqenëse e majta nuk protestonte kundër tij në demonstratat e Rothschild Boulevard, ajo shërbeu si një gozhdë e parë në arkivolin e Izraelit të vjetër, të cilit Deklarata e Pavarësisë do të mbetet si një shfaqje muze. Kjo relike arkeologjike do t’u mësojë njerëzve se çfarë mund të kishte bërë Izraeli nëse shoqëria e tij nuk do të shpërbëhej nga shkatërrimi moral që solli pushtimi dhe aparteidi në territore.
E majta nuk është më në gjendje të kapërcejë ultranacionalizmin toksik që ka evoluar këtu, tendosja e të cilit pothuajse e ka zhdukur shumicën e popullit hebre. Intervista me Ravit Hecht Haaretz të mbajtur me Smotrich dhe Zohar (3 dhjetor 2016 dhe 28 tetor 2017) duhet të shpërndahet gjerësisht në të gjitha mediat në Izrael dhe në të gjithë botën hebraike. Në të dyja ato nuk shohim vetëm një fashizëm izraelit në rritje, por racizmin e ngjashëm me nazizmin në fazat e hershme të tij.
Ashtu si çdo ideologji, teoria e racave naziste u zhvillua gjatë viteve. Fillimisht i privuan vetëm çifutët nga të drejtat e tyre civile dhe të njeriut. Është e mundur që pa Luftën e Dytë Botërore “problemi judenj” do të përfundonte vetëm me dëbimin “vullnetar” të hebrenjve nga tokat Reich. Në fund të fundit, shumica e hebrenjve të Austrisë dhe gjermanëve e bënë atë me kohë. Është e mundur që kjo të jetë e ardhmja me të cilën do të përballen palestinezët.
Në të vërtetë, Smotrich dhe Zohar nuk dëshirojnë të dëmtojnë fizikisht palestinezët, me kusht që ata të mos ngrihen kundër zotërinjve të tyre hebrenj. Ata vetëm duan t’i privojnë ata nga të drejtat themelore të njeriut, të tilla si vetë-sundimi në shtetin e tyre dhe liria.
Për këta dy përfaqësues të shumicës së Knesset, palestinezët janë të destinuar të qëndrojnë përgjithmonë nën pushtim. Ka të ngjarë që edhe Komiteti Qendror i Likud-it të mendojë në këtë mënyrë. Arsyetimi është i thjeshtë: arabët nuk janë çifutë, kështu që ata nuk mund të kërkojnë pronësi mbi ndonjë pjesë të tokës që u ishte premtuar popullit hebre.
Sipas koncepteve të Smotrich, Zohar dhe Shaked, një hebre nga Brooklyn i cili kurrë nuk ka hyrë në këtë vend është pronari legjitim i kësaj toke, ndërsa një palestinez, familja e të cilit ka jetuar këtu për breza është një i huaj, që jeton këtu vetëm nga hiri i Judenjve.
“Një palestinez,” thotë Zohar Hecht, “nuk ka të drejtë për vetëvendosje kombëtare pasi ai nuk zotëron tokën në këtë vend. Nga mirësjellja unë dua që ai këtu të jetë banor, pasi ai ka lindur këtu dhe jeton këtu, nuk do t’i them atij të largohet. Më vjen keq ta them këtë, por ata kanë një disavantazh të madh, ata nuk kanë lindur si hebrenj”.
Nga kjo mund të supozohet se edhe nëse të gjithë konvertohen, kjo nuk do të ndihmonte. Kjo është situata në lidhje me azilkërkuesit Sudanez, Eritrean dhe fëmijët e tyre, të cilët janë izraelitë për të gjitha qëllimet dhe synimet. Kështu ndodhi me nazistët. Më vonë vjen aparteidi, i cili mund të zbatohet nën rrethana të caktuara për arabët që janë qytetarë të Izraelit. Shumica e izraelitëve nuk duken të shqetësuar.
Burimi: Haartez/ Gazeta impakt
