Unë nuk kam asgjë përveç bujarisë Tënde ku i vë shpresat e mia. Nuk kam asgjë tjetër. Qëndroj në dyert Tua duke mbajtur në dorë copat e thyera…ndërsa Ti përsëri i hap dyert.
Më shpëto nga kjo stuhi. Unë jam e pafuqishme dhe jam e humbur. Endem në mes të pyllit duke kërkuar rrugën time.
Mirëpo, të gjithë drunjtë duken njëjtë, ndërsa çdo rrugicë më çon në fillim. Askush nuk gjen rrugëdalje nga ky pyll, përveç atij që Ti e shpëton.
Më shpëto. Sepse, unë veten nuk mund ta shpëtoj…
Shkruan: Jasmin Mogahed
Përshtati: Islampress
