Intervistë me emirin e Frontit Nusra Ebu Muhamed Xheulaniun
(e transmetuar në kanalin televiziv el Xhezira në datë 28.5.2015)
Ahmed Mensuri: Es selamu alejkum ue rrahmetullahi ue berekatuhu.
Ju përshëndes dhe ju uroj mirëseardhjen në një emision të ri të programit tonë “pa kufij”, nga një zonë e çliruar në veri të Sirisë, aty ku triumfet e fundit ushtarake të Ushtrisë së Fet’hit kanë lëshuar hijet e tyre në territorin e Sirisë dhe jashtë saj.
Fronti Nusra konsiderohet një nga shtyllat kryesore të Ushtrisë së Fet’hit. Njëkohësisht ai klasifikohet prej SHBA-së si një organizatë terroriste. Në kohën kur regjimi sirian godet repartet e Frontit Nusra dhe luftëtarët e saj, po në të njëjtën kohë edhe avionët amerikan dhe avionët e koalicionit amerikan godasin të njëjtat objektiva, ku repartet e Nusrës dhe eprorët e saj goditen me këto raketa, pas futjes së Frontit Nusra dhe Organizatës së Shtetit Islam prej SHBA-së në një thes të vetëm, megjithë dallimet e shumta mes tyre, ideologjike, akaidore, madje edhe ushtarake.
Fronti Nusra është themeluar në Janar të vitit 2012, pas kthimit të Ebu Muhamed Xheulaniut nga Iraku. Atje kishte vajtur në mesin e vitit 2003 për luftimin e forcave amerikane pas pushtimit të Irakut në atë kohë. Xheulaniu u kthye në Siri dhe nxorri deklaratën e parë në 24 janar, ku përcaktoi objektivin e themelimit të tij. Në këtë deklaratë shprehej se ai (Fronti Nusra) përpiqej për kthimin e pushtetit të Allahut në tokën e tij dhe për hakmarrje për nderin e shkelur dhe gjakun e derdhur.
Fronti Nusra është shquar që në fillimet e saj për operacionet e forta dhe të guximshme kundër regjimit sirian dhe reparteve ushtarake të tyre në kryeqytetin sirian Damask.
Kur Ebu Bekr Bagdadiu, emiri i Shtetit Islamik në Irak dhe Sham shpalli shkrirjen e Frontit Nusra me Organizatën e Deules, Fronti Nusra shpalli ripërtëritjen e besës për Doktor Ejmen Dhavahiriun në prillin e vitit 2013, duke refuzuar shpalljen e Bagdadiut. Më pas Fronti Nusra u përfshi në përleshje me Organizatën e Deules. Këta të fundit arritën të shtiejnë në dorë shumë zona që ishin në zotërim të Frontit Nusra, përfshi këtu edhe zonat e pasura me naftë të
Sirisë.
Në emisionin e sotshëm do të përpiqemi zë kuptojmë objektivat dhe strategjinë e Frontit Nusra dhe realitetin e asaj që ai synon, pasi ai tashmë është një nga forcat ushtarake kryesore që operojnë në terrenin sirian dhe synojnë rrëzimin e regjimit.
Diskutimi ynë do të jetë me themeluesin e këtij fronti; Ebu Muhamed Xheulaniun. Ebu Muhamed! Mirësevini!
Ebu Muhamed Xheulaniu: Mirësevini.
A. Mensuri: Ju falenderoj për pranimin e kërkesës së rrjetit informativ “el Xhezira” dhe të programit “Pa kufij”, për këtë bisedë.
Xheulaniu: Mirësevini.
A. Mensuri: Përpara kam dhjetra pyetje, për të cilat mbase jam përfaqsues i dhjetra gazetarëve në mbarë botën, të cilët ju kanë bërë shumë kërkesa, por ju na preferuat neve.
Xheulaniu: Jemi të gatshëm për çdo përgjigje.
A. Mensuri: Dëshiroj ta nis nga fitoret e fundit që ka korrur Ushtria e Fet’hit, shtyllë kryesore e të cilës është edhe Fronti Nusra. Çlirimi i Idlibit dhe repartit të Mestumes dhe së fundmi edhe spitali kombëtar në Xhisrushugur. Çfarë rëndësie strategjike dhe ushtarake kanë këto fitore.
Xheulaniu: Me emrin e Allahut. Falenderimi i takon Allahut. Paqja dhe bekimet qofshin për të dërguarin e Allahut dhe për familjen dhe shokët e tij dhe për ata që e pasojnë atë.
Fillimisht, këto zona që u çliruan kohët e fundit, janë pararoja e vijës mbrojtëse të zonës së Sahilit. Autostrada që lidh Latakian me Idlibin ka qënë e blinduar nga ushtria me kazerma ushtarake shumë të mëdha, si në Karmid, Mestuma, qytetin e Erihës dhe në Xhisrushugur; dhe me postoblloqe të shumta për të njëjtin qëllim, si në Muhambel, Kijasat, Frejka, etj.
Këto zona konsiderohen pararoja të vijës mbrojtëse të Sahilit. Ato janë zona sunite, por pas tyre fillojmë të hyjmë në zonat e banuara nga nusejrit alevitë. Pra ato janë pararoja e vijës mbrojtëse të zonave të nusejrive për të cilat regjimi përkujdeset më shumë se çdo zonë tjetër.
Beteja më herët zhvillohej në zonat e sunive, por tashmë po zhvendoset në zonat e ithtarëve të regjimit.
A. Mensuri: Tani jeni jo më shumë se 30km nga Kardaha, kryeqëndra e alevive, siç emërtohet. Kryeqëndra apo qyteti i dinastisë esediane. Aty gjëndet varri i Hafiz Esedit. Shumë fshatra alevi tashmë janë në shënjestër të zjarreve tuaja.
Xheulaniu: Po!
A. Mensuri: Cila do jetë beteja juaj e ardhshme? Apo cili është vizioni juaj në lidhje me zonat e alevitëve? Bazuar në fjalët që po përfliten, Fronti Nusra po planifikon një kërdi historike në zonat e Latakias dhe të Sahilit?
Xheulaniu: Si fillim, s’ka dyshim se nusejritë, apo ndryshe alevitët, kanë kryer masakra makabre ndaj sunive. Ky regjim, që në fillimet e qeverisjes së tij, para 40 viteve afërsisht, mbështetet kryesisht në burimin njerëzor alevit apo nusejri.
Janë ata që kryen masakrat e Hamasë. Janë ata që bombardojnë me fuçi shpërthyese banorët muslimanë në të çdo zonë. Janë ata që i torturojnë muslimanët nëpër burgje. Janë ata që përdhunojnë gratë. Janë ata që vrasin fëmijët. Janë ata që dëbuan miliona njerëz në çdo skaj të botës, ku shumë prej tyre u mbytën në det, të tjerë u kthyen në lypsarë dhe të tjerë në refugjatë nëpër kampet e vendeve fqinje. Ata janë shkaktarë të vrasjes së një milion sunive afërsisht në Siri.
Prandaj mes sunive dhe alevive kanë mbetur pezull hakmarrje të mëdha të cilat kanë lënë plagë të mëdha te ehli suneti.
Padyshim, Beshar Esedi nuk lufton i vetëm. Ai lufon me ndihmën e tyre. Pilotët dhe përkrahësit e tyre (janë prej tyre). Padyshim kanë edhe prej sunive aleatë të Beshar Esedit dhe nuk janë vetëm ata. Mirëpo ata janë grupi qeverisës. Ata janë damari i regjimit. Regjimi niset pikërisht nga këto zona.
Këto zona përgjatë katër viteve të fundit kanë qënë zona të sigurta që nuk e kanë provuar shijen e bombardimeve, për shkak se vijat e përleshjeve me regjimin kanë qënë të përqëndruara në zonat e sunive. Tani beteja po zhvendoset në zonat e alevitëve.
A. Mensuri: Disa fshatra nuk janë më larg se 3km nga rrezja e artilerisë tuaj.
Xheulaniu: Ne kemi arritur në kufijtë e tyre dhe sot alevitët e kanë kuptuar se ky regjim e ka të pamundur mbrojtjen e tyre. Ishin pikërisht ata që konsoliduan fronin e tij dhe e shfrytëzuan këtë sekt pa masë për konsolidimin e pushtetit të kësaj familje. Ndërsa tani magjia iu kthye magjistarit dhe ata po shkojnë drejt humbjes.
Faktikisht, beteja në Siri nuk mbaron në Kardaha. Ajo mbaron në Damask. Beteja vendimtare do të jetë në Damask. Prandaj ne i kushtojmë më shumë rëndësi asaj që ndihmon për rrëzimin e këtij regjimi.
Po! Alevitët vërtet janë përlyer, mirëpo lufta jonë nuk është luftë hakmarrëse; megjithëse për ne alevitët janë një sekt i dalur nga feja e Allahut, bazuar në fjalët e dijetarëve dhe të fukahave dhe ata nuk konsiderohen prej muslimanëve, por të dalur nga feja e Allahut dhe islami.
Ne sot po luftojmë kundër atyre që kanë ngritur armët. Ne po luftojmë ata që po na luftojnë.
A. Mensuri: Pra referenca juridike e asaj që po veproni kthehet tek zbrapsia e agresorit dhe jo për të kryer çlirime për ngritjen e një shteti.
Xheulaniu: Po. Kjo ka dallim prej kësaj. Ne jemi akoma në etapën e zbrapsies së agresorit. Ne po luftojmë ata që po na luftojnë, qofshin ata prej sunive; sepse ka prej sunive tani që luftojnë muslimanët.
A. Mensuri: Pra të gjitha frontet të cilat nuk ua drejtojnë armët ju nuk i luftoni?
Xheulaniu: Tani për tani ne nuk e luftojmë atë që nuk na lufton. Ekzistojnë disa fshatra druze të cilët nuk e kanë përkrahur Beshar Esedin dhe nuk kanë luftuar. Ato gjënden në zonat e çliruara dhe nuk janë cënuar aspak.
A. Mensuri: Meqë hape dosien e fshatrave druze. Unë jam befasuar në ditët e shkuara, gjatë lëvizjes në shumë zona të çliruara, kam kaluar qindra kilometra dhe gjeta më shumë se 10 fshatra druze dhe mbeta i befasur nga fakti se ju u keni garantuar siguri banorëve të tyre dhe po kështu edhe disa fshatra të krishtera. Ishte një surprizë për mua.
Xheulaniu: Për sa i takon druzëve ata janë objekt i davetit tonë dhe ne kemi dërguar shumë thirrës të cilët u kanë sqaruar shumë gabime që lidhen me besimin e tyre të cilat i kanë besuar dhe ata na kanë shprehur tërheqjen e tyre prej gabimeve në besim që i kanë pasur.
A. Mensuri: Por ju s’keni sulmuar fshatrat e tyre dhe as s’keni shkatërruar shtëpitë e tyre?
Xheulaniu: Jo, jo, apsolutisht.
A. Mensuri: Nuk keni sekuestruar pasuritë e tyre. Nuk keni shkatërruar vendet e adhurimit dhe nuk keni ndërmarrë diç të tillë deri tani.
Xheulaniu: Jo, jo apsolutisht. Në lidhje me vëndet e adhurimit nëse janë në kundërshtim me sheriatin ne sillemi ndaj tyre në bazë të sheriatit. Ata kanë varre që i vizitojnë dhe këtë e konsiderojmë shirk sepse islami e konsideron shirk dhe prej kësaj i kemi penguar.
E cekëm që ne u kemi dërguar thirrës, të cilët ua kanë saktësuar besimin dhe u kanë shpjeguar atyre ato gjëra për shkak të cilave kanë dalur nga feja.
Përsa i takon sulmimit të tyre kjo nuk ka ndodhur asnjëherë. Po kështu edhe nusejritë dhe alevitët sot, edhe pas gjithë atyre masakrave që kanë vepruar. Feja jonë është fe e mëshirës dhe ne nuk jemi kriminelë dhe vrasës. Ne luftojmë ata që na luftojnë dhe i vëmë fre zullumqarit. Prandaj edhe alevitët nëse u sqarojmë shkaqet e gabimeve të tyre dhe daljes së tyre nga feja e Allahut dhe ata tërhiqen nga këto gabime dhe dorëzojnë armët dhe distancohen nga veprimet e Beshar Esedit; nëse veprojnë diçka të tillë jo vetëm që do të jenë të sigurtë, po madje vetë ne do të marrim përsipër mbrojtjen e tyre; pasi në këtë rast ata do të jenë rikthyer te feja e tyre dhe do të jenë distancuar nga tirani Beshar Esed dhe do të jenë vëllezër tanë dhe kemi për t’i mbrojtur ata me vetë vetet tona.
A. Mensuri: Pra ti ua drejton këtë mesazh të qartë alevitëve?
Xheulaniu: Natyrisht! Nëse alevitët marrin vendim, nuk po flas me përgjithësime, nëse ndonjë fshat thotë unë distancohem nga Beshar Esedi …
A. Mensuri: Çdo fshat veç e veç?
Xheulaniu: Po! Dhe distancohet nga veprimet e Beshar Esedit ndaj sunive dhe i pengon djemtë e tij nga pjesmarrja në luftë në rradhët e Beshar Esedit dhe tërhiqen nga çështjet e besimit për shkak të të cilave kanë dalur prej fesë dhe rikthehen në gjirin e islamit dhe në këtë rast ata do të jenë vëllezërit tanë, të cilët do t’i mbrojmë dhe do t’i harrojmë plagët që kanë qënë mes nesh dhe nuk do t’i konsiderojmë ata se kanë qënë në humbje dhe kjo është një shans për ta.
A. Mensuri: Pra, është e mundur! Ebu Muhamed! Më lejoni t’ju pyes. A ta konsiderojmë këtë si një shpallje zyrtare prej jush për çdo fshat alevit, për të gjithë banorët me burra e gra, për të gjithë ata që janë në rrezen e armëve tuaja?
Xheulaniu: Padyshim! Ne momentalisht po veprojmë kështu. Sa për shëmbull, ne kemi ushtarë që luftojnë në rradhët e regjimit prej katër vitesh dhe sigurisht kanë vrarë prej sunive dhe shpeshherë ndodh që rrethojmë një zonë të caktuar dhe ky ushtar del dhe thotë unë po dorëzohem, thotë unë po dorëzohem tani …
A. Mensuri: As nuk e ekzekutoni dhe as nuk e vrisni dhe nuk i bëni asgjë?
Xheulaniu: Le të kthehet tek njerëzit e tij i sigurtë dhe i qetë, por duhet të distancohet nga ajo që vepronte edhe nëse ka vrarë prej nesh 1000 burra.
A. Mensuri: Mirë. Më lejoni të paraqes disa pamje këtu dhe të kthehemi sërisht. Përpara rënies së Xhisrshugurit në duart tuaja dhe në lidhje me spitalin kombëtar; unë kam qënë këtu dhe e kam ndjekur të gjithë betejën nga fillimi e deri te rrethimi përpara rënies me një apo dy ditë dhe disa ushtarë dorëzuan vetet e tyre. Tani këta si të themi …
Xheulaniu: Ai që dorëzoi veten e tij përpara se t’i shtinim në dorë, pra përpara se të niste luftimi i ashpër, ai largohet i sigurtë dhe i qetë tek njerëzit e tij dhe nuk i veprojmë asgjë të keqe.
A. Mensuri: A ta konsideroj këtë si një thirrje për këdo që lufton në rradhët e ushtrisë së regjimit?
Xheulaniu: Ne momentalisht veprojmë kështu. Këtë e dinë shumë njerëz. Vetë ushtarët e regjimit e dinë këtë. Nga aeroporti i Ebu Dhuhurit, të cilin po e mbajmë të rrethuar, kanë dalur shumë njerëz. Këto gjëra kanë ndodhur shpesh. Nuk janë një apo dy raste që kanë nevojë për prova. Rastet janë të shumtë dhe të shumtë.
Shpeshherë regjimi i frikëson ata se Fronti Nusra do t’ju therë, apo se muxhahidët do t’ju therin, apo se Ushtria e Fet’hit do t’ju vrasë. Kjo bie ndesh me realitetin.
Shumë prej tyre janë kthyer te familjet e tyre apo i kanë marrë në dorëzim prej nesh, pas dezertimit dhe tërheqjes nga vëndet e rrethuara. Kjo është diçka tjetër. Unë po flas këtu edhe për atë ushtar që ngre armën kundër nesh dhe më pas distancohet prej regjimit dhe veprave të regjimit dhe vjen dhe dorëzohet dhe e dorëzon armën. Ky person kthehet i sigurtë në shtëpinë e tij. E çfarë të themi më pas për sektet që kthehen te feja e Allahut dhe distancohen nga mizoritë e tmerrshme të regjimit që ushtrohen ndaj muslimanëve dhe sunive. Në këtë rast ata do të jenë vëllezërit tanë. Do t’i mbrojmë ata ashtu siç i mbrojmë vetet tona. Kështu janë bazat e fesë sonë. Unë nuk po e them këtë për t’i bërë bisht akuzave se ne u bëjmë padrejtësi pakicave dhe kjo çështje fryhet më shumë seç duhet në shumë raste.
A. Mensuri: Kjo është një pyetje kyçe. Perëndimi momentalisht po fokusohet në mediat e tij në faktin se në Siri është një vend heterogjen, me etni dhe fe të ndryshme.
Xheulaniu: Nuk na intereson çfarë thotë perëndimi. Ne na intereson vetëm zbatimi i sheriatit të Allahut dhe sheriati i Allahut është i gjerë. S’kemi nevojë që perëndimi të na tregojë të drejtat e njeriut dhe të drejtat e kafshëve.
Perëndimi gjithmonë përpiqet të luajë lojën e balancave dhe në favorin e tij është që Siria të qeveriset nga pakicat dhe jo nga shumica; sepse për ta kontrollimi i pakicave është më i lehtë. Për këtë arsye ata përpiqen me çdo kusht që ta mbajnë Beshar Esedin në pushtet. Nëse në fund do t’u mbyllen të gjitha shtigjet, do të përpiqen të paktën të ruajnë regjimin.
Prandaj ne refuzojmë që ta kthejmë islamin në një peng ndaj të cilit drejtohen këto akuza. Ne pasojmë fenë e pastër të Allahut dhe sillemi me çdo kënd që na rrethon sipas librit të Allahut dhe sunetit të profetit s.a.v.s. Nuk turpërohemi dhe nuk sikletosemi prej askujt.
Sa për shëmbull. Të krishterët. Ekziston një fushatë e madhe propaganduese rreth të ardhmes së të krishterëve. Momentalisht shumica e të krishterëve mbajnë anën e regjimit. E përmendëm se ne luftojmë ata që na luftojnë dhe përgjithsisht lufta nuk është kundër të krishterëve. Ne luftojmë ata që na luftojnë. Mirëpo nëse arrijmë të vendosim një pushtet islam dhe të zbatojmë sheriatin në tokën e Allahut, unë mendoj se të krishterët kanë disa avantazhe si …
A. Mensuri: Cilat janë ato?
Xheulaniu: Nën hijen e pushtetit islam … . Fillimisht drita është fokusuar së tepërmi në çështjen e …
A. Mensuri: Dëshiroj të diskutoj për situatën e të krishterëve tani dhe jo për statutin e
tyre nën hijen e shteteve islame që mund t’i shpallni në të ardhmen.
Xheulaniu: Situata e të krishterëve tani është kështu: ne luftojmë ata që na luftojnë dhe të krishterët nuk luftojnë momentalisht. Nëse ngrejmë një pushtet islam në rajon atëherë ata do t’i nënshtrohen ligjeve të pushtetit islam ashtu siç gjenden tek ne, si çështja e pagimit të xhizjes për atë që ka mundësi për pagimin e saj dhe ai që nuk ka mundësi nuk e paguan …
A. Mensuri: Momentalisht ju nuk i keni ngarkuar të krishterët me asnjë pagesë, flas për ata që gjenden në zonat tuaja?
Xheulaniu: Tani për tani nuk i kemi ngarkuar me asgjë.
A. Mensuri: Nuk keni marrë asnjë grua robëreshë, ashtu siç pretendojnë mediat perendimore dhe nuk jeni përzier fare në këtë çështje.
Xheulaniu: Ne momentalisht nuk jemi në luftë me të krishterët. Ne tani s’ua ngarkojmë të krishterëve përgjegjësinë e asaj që vepron Amerika. S’ua ngarkojmë të krishterëve përgjegjësinë e asaj që veprojnë koptët (të krishterët e Egjiptit) në Egjipt, për shëmbull.
Profeti në Medine rrethohej nga 12 fise çifute. Ai s’e ndëshkoi Hajberin për faj të fisit Kurejdha. S’e ndëshkoi fisin Kurejdha për faj të asaj që vepruan fisi Kajnuka. Kushdo që veproi një veprim meritoi një ndëshkim të ndryshëm nga tjetri në varësi të gjynahut të tij.
A. Mensuri: Janë disa fshatra shite të rrethuara prej jush në këto zona si puna e fshatrave të Idlibit, Feuas dhe Kefrajas dhe ..
Xheulaniu: Gjithashtu në Haleb.
A. Mensuri: Po!
Xheulaniu: Ato kanë qënë kazerma ushtarake të regjimit dhe vazhdojnë të jenë të tilla. Ato janë fshatra që e luftojnë islamin dhe muslimanët. Ata i grabisin sunitët në fshatrat përreth tyre. Prej tyre regjimi kryente bombardime me artileri në të gjithë zonën rreth tyre. Këto fshatra janë muharibe totalisht. Fshatra muharibe totalisht. Ato tashmë janë të rrethuara. Tani që regjimi u tërhoq nga Idlibi mbahen të rrethuara.
A. Mensuri: Afati që u ofroni alevitëve. A u ofroni një afat të hapur apo afat të kufizuar. Betejat vazhdojnë akoma dhe ju në çdo moment mund të hyni në zonat e tyre. Madje disa prej tyre, kur ju u afruat pak në zonat e tyre, mësova se disa fshatra alevite që gjenden në skaje dhe ballë për ballë me ju janë shpërngulur nëpër fshatra të tjerë prej frikës suaj.
Xheulaniu: Vallahi, ne në Ushtrinë e Fet’hit ecim sipas parimit të shuras (konsultimit). Unë tani po flas për vizionin e Frontit Nusra momentalisht. Nuk besoj se të tjerët në Ushtrinë e Fet’hit kundërshtohen me mua në këtë pikë. Sido që të jetë ne kemi parimin e shuras. Çështja e afatit të kufizuar apo të pakufizuar nuk është diskutuar akoma. Por do të veprojmë në bazë të asaj që do të kuptojmë prej librit të Allahut dhe kështu do të trajtohen të gjithë këto sekte.
A. Mensuri: Ushtria e Fet’hit e cila është formuar prej 7 grupeve kryesore dhe më parë kemi bisedur edhe me disa përgjegjës në të. Është një aleancë strategjike mes Frontit Nusra dhe këtyre grupeve apo është vetëm një etapë taktike?
Xheulaniu: Fillimisht Ushtria e Fet’hit u themelua si një dhomë operimi e përbashkët për çlirimin e Idlibit, por ky bashkim ishte me të vërtetë i bereqetshëm dhe u morr vendimi që të quhej Xhejshul-fet’h (Ushtria e Çlirimit). Ajo bazohet në sistemin e shuras, pa i kushtuar rëndësi se kush e udhëheq këtë ushtri, sepse ajo është ngritur në bazë të sistemit të shuras. Ajo është formuar prej të gjitha grupeve të bashkuara dhe nuk vetëm një aleancë mes Nusras dhe grupeve të tjera dhe as aleancë mes këtyre forcave sëbashku. Si të themi këto forca nuk është se kanë qënë në një anë dhe Nusra në një anë tjetër. Ne, që kur kemi filluar punën, bashkëpunonim me të gjitha këto grupe në operacione luftarake.
A. Mensuri: Si i vlerësoni këto grupe aleate nga aspekti akaidor?
Xheulani: Muslimanë që nuk dallojnë prej nesh. Disa grupe mbase mund të kenë disa gabime dhe ne tregohemi të matur karshi këtyre gabimeve, për shkak të ashpërsisë së luftës.
A. Mensuri: Si i vlerësoni masat e gjëra të muslimanëve në zonat që janë në kontrollin tuaj?
Xheulaniu: Padyshim për ne muslimanët janë muslimanë …
A. Mensuri: A u bëni tekfir muslimanëve?
Xheulaniu: Nuk jemi ne ata që i bëjmë tekfir musliamanëve. Tekfiri i muslimanëve ka nevojë për fetva dhe kjo është kompetencë e njerëzve me dije dhe masat e gjëra të muslimanëve vetëm përcjellin fetvatë e dijetarëve. Ne themi: nëse ndodh një rast konkret, një musliman prej muslimanëve vepron diçka të caktuar, atëherë vjen një nxënës dije apo një prej muxhtehidëve në kërkimin e dijes dhe ky person i paraqitet atij, si një kadi që merr verdiktin nëse ky person ka dalur prej islamit …
A. Mensuri: Pra Fronti Nusra nuk i shpallë qafirë muslimanët, përvese aty ku sheriati e ka përcaktuar. Po për atë që përflitet se ju jeni tekfirista?
Xheulaniu: Këto janë thjesht akuza, si puna terrorist e tekfirist. Tani kushdo që dëshiron ta shpall shejtan kundërshtarin i mvesh akuza të tilla. I kanë akuza të gatëshme që i përdorin pa vend, për të larguar njerëzit nga kundërshtarët. Janë thjesht akuza.
A. Mensuri: Disa formacione të Ushtrisë së Fet’hit të cilat janë në aleancë me ju, janë të njohura për lidhjet e tyre me qarqe të huaja dhe marrin mbështetje financiare prej vendeve të huaja. Ju nga e siguroni mbështetjen financiare?
Xheulaniu: Mbështetja jonë është vetiake. Mbështetjen e sigurojmë nga ganimetet që Allahu na i ka mundësuar t’i marrim prej regjimit. Gjithashtu këto zona janë të gjera dhe të mëdha dhe shumë prej tyre janë të çliruara. Kemi edhe investime në këto zona prej të cilave përfitojmë. Toka e Shamit është e pasur. Ajo nuk ka nevojë për lëmosha apo për ndihma për kësi gjërash.
Mbështetja financiare, nëse është e kushtëzuar, është shumë e rrezikshme dhe politizohet në të ardhmen. Ne, me mirësinë e Allahut, kemi refuzuar të ulemi qoftë edhe një herë të vetme me ndonjë shërbim sekret, apo me ndonjë organizatë, apo me përfaqësues të tyre dhe nuk kemi pranuar asgjë prej këtyre organizatave.
A. Mensuri: Nuk keni lidhje me asnjë shërbim sekret apo me ndonjë shtet të huaj?
Xheulaniu: Nuk kemi lidhje me asnjë qark prej qarqeve të tilla. Apsolutisht.
A. Mensuri: Nuk merrni asnjë mbështetje financiare qoftë edhe prej shteteve islame që mbështesin këto formacine luftarake?
Xheulaniu: Nuk marrim asnjë lloj mbështetje prej çdo lloj shteti.
A. Mensuri: A janë burimet e brendëshme në Siri të mjaftueshme për financimin e luftës?
Xheulaniu: Unë dua të faktoj diçka. Ka një problem që ekziston në mesin e disa formacioneve që pranojnë mbështetje financiare (nga jashtë). Së pari nuk ekziston një mbështetje e pakushtëzuar. Shumica e këtyre fomacioneve përballen me kushtëzime. Nuk është kusht që t’u thuhet atyre që ne po ju kushtëzojmë që të veproni kështu apo ashtu, por u vijnë orientimet andej nga nuk e kuptojnë. Për shëmbull: Situata kërkon me ngulm që beteja të zhvendoset në Haleb dhe vijnë donatorët e këtyre formacioneve dhe u thonë: ne po shohim fatkeqësitë në Hims dhe atë që po ndodh në Hims dhe prandaj merrini këto donacione për të hapur rrugën për në Hims. Ndërkohë që në realitet situata ka nevojë për operacione në Haleb dhe jo në Hims. Ata i drejtojnë formacionet nga ky kah, në mënyrë që të ujdisin ndonjë çështje politike për t’i hapur rrugë pajtimeve, P.sh. siç veprojnë delegatët e OKB-së në Haleb. Kështu ata i shmangin këto formacione nga beteja kryesore. Ose mund të jetë Himsi ai që ka nevojë dhe ata i largojnë ata për në Haleb. Ky është një farë presioni. Nuk është një kusht i drejtpërdrejtë por ata lloj njerëzish dinë si të manovrojnë …
A. Mensuri: A mund të kuptojmë prej kësaj se ata që i drejtojnë betejat në Siri janë donatorët e huaj, të cilët në disa raste pengojnë përmbushjen e disa betejave atëherë kur i ndërpresin donacionet.
Xheulaniu: Jo deri në këtë pikë. Ekzistojnë edhe elementë që janë komplet jashtë ndikimit të tyre, si puna e Frontit Nusra. Ne e përcaktojmë betejën dhe i bashkojmë grupet dhe atëhere kur fillojmë këtë betejë të gjithë grupet drejtohen për tek ne.
A. Mensuri: Këto formacione ashtu si ju gjenden në tokën e Sirisë. Si keni mundur ju të siguroni vetëfinancim nga tokat e shumta të çliruara, ndërkohë që këta të tjerët nuk kanë mundur të bazohen vetëm në financimin e brendshëm.
Xheulaniu: Problemi është se këto formacione janë themeluar në këto baza, pra janë ndërtuar dhe janë mbështetur në donacionet që vijnë nga jashtë. Unë i kam parë disa forma të këtyre donacioneve dhe i kam gjetur aq simbolike sa nuk ja vlen as për çmimin e uljes me ta.
Këto mbështetje vijnë në formë municonesh apo në forma të tjera. Për shëmbull e keni parë në ekranet e televizorit se të gjithë grupet posedojnë tanqe. A vijnë ndihmat në formë tanqesh? Të gjithë këto tanqe janë siguruar nga ganimetet.
Në lidhje me financat ata nuk financojnë për të ndërtuar një formacion ushtarak (solid) por financojnë për një betejë të caktuar apo për diçka të caktuar. Këto grupe nuk janë përpjekur shumë për të siguruar financime nga burime (të brendshme) dhe janë bazuar në mbështetjet që vijnë nga jashtë. Ne shikojmë në këtë pikë një rrezik për këto grupe dhe për situatën nëse donacionet vazhdojnë të jenë në këtë lloj forme. Duhet patjetër që vendimi të jetë i pavarur sepse shejtani gjen shtigje për t’u futur mes nevojtarëve.
A. Mensuri: A u janë ofruar donacione prej ndonjë shteti apo organizate apo shërbimi sekret?
Xheulaniu: Ne nuk kemi lënë shkas për oferta të tilla. Të gjithë e dinë mendimin tonë se ne nuk pranojmë donacione dhe nuk pranojmë as të na dërgohet ndonjë delegat prej këtyre njerëzve. Kjo portë për ne është e mbyllur plotësisht dhe nuk e hapim aspak. Ne tregohemi të kujdesshëm që të jemi të lirë në vendimet dhe në vullnetin tonë. Ndërsa kapitali i këtyre grupeve janë municionet dhe paratë që u vijnë nga jashtë.
Ahmed Mensuri: Për disa ditë me rradhë kam lëvizur nëpër Idlib, Haleb, në zonën e fshatrave dhe në zona të tjera, kam lëvizur për qindra kilometra dhe kam bisedur me njerëzit dhe kam hasur në zona të pasura; kam për qëllim zona të pavarura tërësisht mbase edhe për (ndihmat) që vijnë nga jashtë. Në të njëjtën kohë, takova një popull që nuk paguan as taksa dhe as pagesa të tjera të vendosura prej jush, madje edhe energjia elektrike ishte falas, uji falas, në ato zona ku ka ujë dhe drita. Ku e keni siguruar këtë financim?
Ebu Muhamed Xheulani: I dërguari i Allahut ka thënë: “Furnizimi im është siguruar nën hijen e hushtës”. Financimet tona rrjedhin prej ganimeteve (plaçkës së luftës) të cilën e sigurojmë në përleshjet me regjimin.
A. Mensuri: A është e mjaftueshme? Territoret që zotëroni janë shumë të gjera?
Xheulaniu: Për municionet dhe armatimet e tjera janë të mjaftueshme, me mirësinë e Allahut. Në disa zona të çliruara kemi nisur disa projekte tregtare për investimin e ganimeteve që shtijmë në dorë dhe këto projekte sjellin një profit të kënaqshëm i cili na mjafton për të qënë të pavarur nga të tjerët.
Deri në një periudhë të afërt financohemi edhe nga donacionet e muslimanëve të cilat mblidhen jashtë (Sirisë), megjithë sanksionet ndaj tyre në disa raste.
A. Mensuri: I pranoni donacionet e muslimanëve që vijnë në rrugë individuale por jo prej shteteve?
Xheulaniu: Po! Donacione individuale prej masave të muslimanëve.
A. Mensuri: Nëse disa shtete ju dërgojnë donacione të pakushtëzuara, a do t’i pranonit?
Xheulaniu: Nuk pranojmë prej shteteve dhe qeverive në këtë pikë asnjë donacion; sepse nuk ekzistojnë donacione të pakushtëzuara. Edhe nëse deklarohen të tilla, por në realitet nuk janë të tilla. Kam për qëllim se situata precepiton ashtu si realiteti i disa grupeve që përballen me trysni të ndryshme.
A. Mensuri: A po i pranoni prej xhepave të muslimanëve?
Xheulaniu: Ne i pranojmë prej masave të gjëra të muslimanëve dhe kjo është e lejuar.
A. Mensuri: A ju mjafton kjo për vazhdimin e kësaj beteje të gjatë?
Xheulaniu: Me lejen e Allahut. Mirësitë janë të shumta dhe të gjera dhe Allahu askënd nuk e lë në harresë. Vetë muslimanët e duan Frontin Nusra dhe e duan Organizatën e Kaides dhe në këtë çështje na kanë qëndruar përkrah. Gjithashtu ne shpresojmë prej të gjithë muslimanëve t’i mbështesin muxhahidët dhe t’i mbështesin pjesmarrësit në xhihad në të gjitha terrenet dhe i ftojmë të shpenzojnë pasuritë e tyre për Shamin.
A. Mensuri: A nënkupton kjo se zonat e çliruara posedojnë pavarësi financiare dhe ekonomike të përfituar nga Fronti Nusra dhe grupe të tjera të armatosura dhe kjo u jep atyre mundësinë e vazhdimit të një lufte të gjatë me regjimin?
Xheulaniu: Padyshim, nëse të gjitha përpjekjet koordinohen dhe bashkohen; sepse këto resorse janë të ndara mes këtyre grupeve dhe çetave. Nëse këto përpjekje bashkohen sëbashku në një drejtim të vetëm, atëherë me lejen e Allahut ata nuk kanë nevojë aspak për ndihmat që vijnë nga jashtë. Edhe nëse u vjen diçka nga jashtë ato do të jenë më shumë si ndihma plotësuese. Në këtë formë nuk ka asgjë të keqe.
Por nëse vendimi i provohet disa prej këtyre grupeve apo u sekuestrohet dëshira dhe ushtrohet ndaj tyre presion për nxjerrjen e deklaratave të caktuara apo për fjalë të caktuara të cilat kënaqin donatorët, në këtë rast këto grupe do të jenë me vullnet të cënuar dhe kemi për të hyrë në etapa shumë herë më të vështira se etapat që kemi kaluar.
Kur vendimet janë të varura nga qarqe të tjera dhe nuk janë vetëm në dorën e udhëheqjes së këtyre grupeve, kjo përbën një problem. Vendimet në këtë rast do të jenë prej qarqeve të jashtëme të cilat mbrojnë vetëm interesat e tyre dhe nuk ndiejnë keqardhje për fëmijët dhe gratë e vrara dhe për njerëzit e dëbuar. Nuk ndiejnë aspak keqardhje. Ata shqetësohen vetëm për interesin e tyre dhe aty ku kanë interes dhe kështuqë i orientojnë këto grupe nga kahu i interesit të tyre.
A. Mensuri: Këto ditë lexova shumë raporte të ditëve të fundit, të cilët flisnin për presionet e ndryshme që u bëhen disa grupeve në koalicion me ju në Xhejshul-fet’h, për nxjerrjen e Frontit Nusra prej koalicionit apo për daljen e tyre prej koalicionit në këmbim të vazhdimit të financimit të jashtëm.
Xheulaniu: E kanë të pamundur. Fronti Nusra nuk është një faktor i papërfillshëm në terren. Falenderimi i takon Allahut, sepse të gjithë e dinë se Fronti Nusra në bashkëpunim me grupet e tjera nuk i ka hyrë në hak askujt. Në fakt, Fronti Nusra, dhe mirësia i takon Allahut, është maja e hushtës (në luftë). Vërejini mirë operacionet në Dera, në Kalamon, në Hims, në Hama, në Idlib dhe në Haleb.
Të gjithë grupet e dinë se Fronti Nusra nuk është një faktor dytësor në terren por një faktor bazë dhe shumë i nevojshëm. Shumë njerëz e kanë kuptuar këtë dhe Fronti Nusra kurrësesi nuk mund të shpërfillet.
Ne, me mirësinë e Allahut, jemi prezent në gjirin e njerëzve dhe u shërbejmë atyre me shërbime të shumta, pa folur për veprimtaritë ushtarake shumë të nevojshme.
S’kemi nevojë t’i përgjërohemi askujt që të na pranojë. Ne punojmë në rrugë të Allahut. Po kështu edhe shumë grupe të tjera të sinqerta, megjithëse disa eprorë të tyre mund të jenë prekur nga vesveset dhe kanë lëshuar pe në disa parime, mirëpo ushtarët e shumë prej këtyre grupeve dhe eprorët e tyre ushtarakë kanë qënë shumë korrektë me ne dhe mirësia i takon Allahut azze ue xhelle.
A. Mensuri: SHBA-ja që prej vitit 2012 ju ka klasifikuar si një organizatë terroriste.
Këshilli i Sigurimit ju ka shtuar në listën e sanksioneve. Momentalisht aviacioni amerikan në bashkëpunim me aviacionin sirian bombardojnë repartet tuaja ushtarake. Para dy ditësh isha në një vend që u bombardua rëndë dhe mësova se ato ishin reparte ushtarake të Frontit Nusra. Ditën tjetër shkova atje dhe a thua se ndërtesat kishin avulluar dhe s’kishte mbetur asnjë gjurmë prej tyre. Nuk e di çfarë lloj armësh janë përdorur, por gjeta disa copëza të tyre, të cilat kur i ngrita i gjeta shumë të rënda në peshë. Mesa duket Fronti Nusra nuk lufton vetëm regjimin por është në një luftë të dyfishtë me shumë palë të tjera.
Xheulaniu: Padyshim! Ekziston një aleancë e gjerë ndërkombëtare që vepron në Sham. Aleancë mes Iranit dhe nusejrive dhe Hizbullahut dhe regjimit nusejri dhe disa forcave rajonale. Këto janë qarqe të tjera përbërëse të aleancës ndërkombëtare. Kemi probleme me disa grupe që bashkëpunojnë me aleancën ndërkombëtare, me grupin e Deules gjithashtu. Fronti Nusra po përballet me sfida të mëdha.
Për sa i takon aleancës ndërkombëtare, ajo është fytyra e njohur e hipokrizisë perëndimore. Tashmë është demaskuar sheshit dhe nuk ka nevojë për shpjegime të hollësishme.
Kjo është loja që ata kanë luajtur në çdo vend dhe në çdo kohë. Perëndimi është ai që i ka prodhuar këta qeveritarë dhe këta tagutë dhe perëndimi është ai që i mbron. Institucionet ndërkombëtare janë të vetëdijshme se ata që e cënojnë rëndë regjimin nusejri janë pikërisht Fronti Nusra, prandaj dhe po përpiqen për dobësimin e tij me akuza të pabaza, se ekzistoka një grup me emrin Grupi Horasanit. Nuk ekziston një grup me emrin Horasani. Të gjitha këto reparte ushtarake i përkasin Frontit Nusra dhe të gjithë ata që vriten i takojnë Frontit Nusra apo prej civilëve që preken nga këto bombardime.
A. Mensuri: Më thanë se në një vend ndodheshin Grupi i Horasanit. Shkova në këtë vend dhe pyeta banorët vendas dhe u informova se të vrarët në atë vend ishin të gjithë prej banorëve të fshatit.
Xholaniu: Nuk ekziston asnjë grup me emrin Grupi i Horasanit. Këtë e kemi dëgjuar vetëm prej amerikanëve. I tërë terreni këtu është i njohur për njerëzit dhe nuk ekzistojnë grupe të fshehta dhe grupe të dukshme. Të gjitha grupet janë të dukshme dhe të zbuluara.
Ekziston Fronti Nusra dhe ekzistojnë disa individë që kanë ardhur nga Horasani, të cilët kanë operuar dhe luftuar në Afganistan dhe në Pakistan, të cilët më pas kanë hyrë në Sham. Po, individë të tillë ekzistojnë dhe në rradhët tona kemi disa individë të tillë.
Natyrisht, amerikanët pretendojnë se ata po përpiqen të godasin Amerikën dhe se përbëjnë një rrezik dhe kërcënim, etj. Amerikanët nuk kanë mundur të provojnë asnjë fakt të tillë dhe diçka e tillë nuk ekziston.
A. Mensur: A mund të shndërrohet Shami në një fushëbetejë për përplasjen luftarake mes Frontit Nusra dhe perëndimit?
Xheulaniu: Direktivat që i kanë ardhur Frontit Nusra prej Doktor Ejmenit, Allahu e ruajt, sillen rreth objektivit kryesor që është Shami dhe rrëzimi i regjimit me figurat dhe aleatët e tij, kam për qëllim Hizbullahun dhe të tjerë si ta dhe akordimi me grupet e tjera për ngritjen e një pushteti islam të udhëzuar prej të cilit të përfitojnë të gjithë muslimanët.
Orientimet që na kanë mbërritur, flasin për mospërdorimin e Shamit si bazë për goditjen e perëndimit apo të Evropës; që të mos e përziejmë betejën momentale. Mbase Organizata e Kaides mund të veprojë diçka të tillë, mirëpo jo prej Shamit. Këto janë direktivat dhe orientimet që na kanë ardhur nga Doktor Ejmeni.
A. Mensuri: Pra, stategjia e Doktorit deri tani sillet rreth Shamit?
Xheulaniu: Po rreth Shamit dhe Hizbullahut.
A.Mensuri: Si do të veproni nëse bombardimet amerikane të reparteve tuaja dhe vrasja e antarëve tuaj do të vazhdojnë?
Xheulaniu: Mbase opsionet janë të hapura dhe është e drejtë e çdo personi të mbrohet. Alternativat janë të hapura. Direktivat që na kanë ardhur deri tani, flasin për mosgoditjen e perëndimit dhe të Amerikës prej Shamit dhe ne i qëndrojmë strikt direktivës së Doktor Ejmenit, Allahu e ruajt. Por, nëse situata vazhdon të jetë e tillë, besoj se rezultatet nuk do të jenë në dobi të perëndimit dhe as në dobi të Amerikës.
A. Mensuri: Si e komentonin rolin që luan Amerika në betejën siriane?
Xheulaniu: Rol në përkrahje të regjimit.
A. Mensuri: Amerika përkrahka regjimin?!
Xheulaniu: Po.
A. Mensuri: Si?
Xheulaniu: Po! Amerika përkrah regjimin dhe në rrjete informative shtiret se qëndron krah për krah me popullin kundër këtij regjimi. Amerika e përkrah regjimin me të gjitha format.
Forma kryesore prej formave të përkrahjes së regjimit është bombardimi i Frontit Nusra që lufton për mbrojten e muslimanëve dhe çdokush dëshmon për kontributin e tij. Përse atëherë e godet atë, sidomos në situatat kur ne kthehemi në rrezik serioz dhe presion ndaj regjimit. Pikërisht në situata të tilla ata fillojnë të bombardojnë Frontin Nusra.
Roli i Amerikës dhe i Aleancës Perëndimore është rol mashtrues për popullin dhe banorët e Shamit, në mënyrë që të arrijnë në një akord politik.
Natyrisht, zgjidhja politike do të jetë në kurriz të sunive, mbetet Beshari në pushtet apo largohet Beshari dhe mbetet ky regjim. Beshari nuk e ka vrarë dhe prerë i vetëm këtë popull, por jepte urdhëra dhe kështu regjimi është i njëjtë.
Amerika dëshiron për Shamin ashtu siç ndodhi në Jemen. Heq një figurë dhe sjell një figurë tjetër dhe në fund të fundit e rëndësishme është që qeveria të jetë nën kontrollin e Amerikës.
Klasifikimi që Amerika i bën organizatave dhe shteteve të tjera është një klasifikim në varësi të mosbindjes së tyre ndaj vullnetit të institucioneve botërore apo vullnetit të Amerikës.
Prandaj, roli i saj është në përkrahje (të regjimit) në masë shumë të gjerë dhe objektivi i tyre është mashtrimi i këtyre popujve me disa bisedime; Gjeneva I, Gjeneva II, Gjeneva III, me delegatin arab, me delegatin ndërkombëtar dhe më pas me një delegat ndërkombëtar tjetër … .
A. Mensuri: Nuk do të merrni pjesë dhe as nuk do të pranoni asnjë nga këto bisedime politike të cilat i drejton perëndimi jashtë Sirisë rreth problemit sirian dhe zgjidhjes së tij politike.
Xheulaniu: E kemi theksuar edhe më parë në një takim të mëhershëm se edhe fëmijët e Shamit nuk e pranojnë diçka të tillë. Kjo çështje ka konsensus të plotë prej të gjithë banorëve të Shamit. Për këtë çështje flasin vetëm disa politikanë që gjënden jashtë vendit dhe nuk duan t’ia dinë fare për fatkeqësitë që po godasin muslimanët e Shamit.
Kjo çështje nuk pranon debate as mes të vegjëlve dhe as mes të rriturve. Njerëzit tashmë e kanë bërë zgjedhjen e tyre dhe e kanë kuptuar se muxhahidët me forcën e armëve, janë ata që do e ndryshojnë këtë gjëndje në të cilën gjenden dhe jo bisedimet e Gjenevës dhe as negociatat në Uashington dhe as në OKB.
A. Mensuri: Gjatë lëvizjes sime mes fshatrave dhe qyteteve mes Halebit dhe Idlibit dhe në zona të tjera, vura re se njerëzit në këtë zona, numri i të cilëve mund të jetë diku rreth 5 milion sirian, vura re se jetojnë në siguri pothuajse të plotë, me përjashtim të fuçive me të cilat regjimi i godet apo bombardimet e koalicionit. A ekziston ndonjë bashkërenditje mes avionave që përdorin hapësirat ajrore siriane?
Xheulaniu: Padyshim! Kjo është diçka e njohur për të gjithë. Nuk ka hapësirë ajrore të përbashkët për dy aeroplane. Edhe në aviacionin civil ekziston një koordinim. Si atëhere qëndron puna për aviacionin ushtarak?! Në aviacionin civil ekzistojnë linja (rrugë të ndryshme). Niset një avion saudian dhe një avion turk dhe ata bëjnë koordimime. Si qëndron puna atëherë me aviacionin ushtarak?!
A beson se një areoplan amerikan hyn në hapsirën ajrore dhe përballë tij vjen një aeroplan ushtarak i regjimit sirian dhe ato nuk kanë asnjë lloj koordinimi?! Si mund të ndodhë një diçka e tillë?!
A. Mensuri: Po e akuzon Amerikën për koordinim me regjimin sirian?
Xheulaniu: Ne posedojmë dokumente që vërtetojnë këtë dhe kjo s’ka nevojë për shumë meditime.
A. Mensuri: Çfarë dokumentesh posedoni?
Xheulaniu: Filmime të dokumentuara në hapsirën ajrore, avione amerikanë sëbashku me avionë sirianë.
A. Mensuri: Disa muxhahidë dhe revolucionarë gjatë lëvizjeve të mia, më treguan për diçka të tillë. Thonë: ky është avion amerikan dhe pas pak thonë: ky është avion sirian. U çudita shumë. Si mundet që dy avionë të dy shteteve që në dukje hiqen si armiq dhe kundërshtarë?!
Xheulaniu: Duke ditur që është gjëndje lufte. Nëse do ishte gjëndje paqe në rregull, po ne jemi në gjëndje lufte.
A. Mensuri: A keni regjistrime filmike të dokumentuara?
Xheulaniu: Po. Kemi regjistrime të dokumentuara dhe nëse dëshironi mund tua japim.
A. Mensuri: Do të ishte mirë të na i jepnit. Për shtetet që përkrahin regjimin në Siri dhe përpiqen për mosrrëzimin e Damaskut. Ti, në opinionin tënd, përmende diçka të pazakontë për shumë njerëz, se shteti që përpiqet më shumë për mosrrëzimin e regjimit sirian është vetë SHBA-ja. Çfarë mund të na thoni për përkrahjen direkte dhe shtetet që i qëndrojnë përkrah regjimit sirian dhe gjithashtu përpiqen për mosrrëzimin e këtij regjimi?
Xheulaniu: Ke për qëllim Iranin apo Hizbullahun?
A. Mensuri: Në një anë kemi Hizbullahun dhe në anën tjetër jeni ju që keni hyrë në beteja me Hizbullahun dhe Iranin?
Xheulaniu: Po. Në lidhje me Hizbullahun. Hizbullahu e ka pasur shumë të qartë që në fillimet e xhihadit dhe jo që në fillim të revolucioneve, maskarallëkun e këtij regjimi dhe i di krimet e tij dhe se ai kishte mundësi t’u jepte fund protestave që ndodhën fillimisht. Por kur pa shfaqjen dhe daljen në skenë të muxhahidëve dhe ngritjen e flamurit të xhihadit, e kuptoi se çështja morri një prizëm serioz dhe e kuptoi shumë mirë se Hizbullahu është i lidhur ngushtë dhe organikisht dhe direkt me përfundimin e regjimit të Beshar Esedit. Rrëzimi i Beshar Esedit nënkupton rrëzim të Hizbullahut detyrimisht. Nëse Beshar Esedi bie, çështja e Hizbullahut është vetëm çështje kohe.
Hizbullahu ka kundërshtarë të shumtë në Liban dhe këta kundërshtarë do të forcohen dhe do të flasin hapur menjëherë pas rrëzimit të Beshar Esedit; sepse Beshar Esedi është financuesi kryesor i Hizbullahut dhe ata e posedojnë këtë forcë prej pushtetit të qeveritarit (Besharit).
A. Mensuri: Nuk është e kundërta?
Xheulaniu: Jo! Nuk është e kundërta; sepse Hizbullahu po e përkrah regjimin e Beshar Esedit për shkak të gjëndjes ku ka degraduar ky regjim dhe po përpiqet me sa ka mundësi dhe së koti që të shpëtojë sa të mundë nga jeta që i ka mbetur Beshar Esedit; sepse ata e dinë që përfundimi i Beshar Esedit nënkupton përfundimin e tyre.
Prandaj ata pranuan të futen në këtë luftë, megjithëse i dinin humbjet e shumta me të cilat do të përballeshin, qoftë në popullaritetin e tyre apo në aspektin politik dhe ushtarak. Hyri në një luftë të humbur, në të cilën duhej patjetër të hynte. Ata e kuptuan këtë gjë shumë mirë që në fillim të çështjes.
Ne, si Front Nusra apo grupet e tjera në Sham, deri në këto momente, megjithë betejat që po zhvillohen në Kalamon, nuk jemi angazhuar akoma (me aksione të mëdha). Ne po e luftojmë Hizbullahun atje vetëm me një numër të vogël ushtarësh të atjeshëm.
A. Mensuri: Por Hasen Nasrullahu foli për betejën e Kalemonit si një betejë vendimtare dhe se ata kanë korrur fitore dhe kanë dërrmuar revolucionarët sirian.
Xheulaniu: Hizbullahu po përpiqet t’i tmerrojë libanezët se rreziku po i kanoset Libanit. Në fakt rreziku po i kanoset vetëm Hizbullahut dhe jo Libanit. Libani nuk kanoset nga ky rrezik. Hizbullahu synon të mobilizojë të gjitha forcat që ekzistojnë në Liban, bazuar në faktin se ky rrezik i kanoset të gjithëve dhe jo vetëm Hizbullahut; prandaj kjo betejë nga prizmi i Hizbullahut me të vërtetë është vendimtare dhe kyçe.
A. Mensuri: Në Kalamon?
Xheulaniu: Ata duan të ruajnë kufijtë e tyre lindore dhe të mbrojnë disa rajone shite.
A. Mensuri: Po në lidhje me ju?
Xheulaniu: Hizbullahu aty ka vetëm formacione çetash dhe mirësia i takon Allahut dhe ne kemi besim të madh te Allahu azze ue xhelle dhe më pas kemi besim te vëllezërit që gjenden atje.
Sikur të mos ishim të angazhuar me disa beteja që zhvillohen me regjimin nusejri dhe sikur Organizata e Deules të bllokojë rrugët mes nesh dhe mes tyre …
A. Mensuri: Vërtet Organizata e Deules ju ka sulmuar nga pas në Kalamon?
Xheulaniu: Po! Në një anë po luftojmë regjimin dhe në një anë po luftojmë Hizbullahun …
A. Mensuri: Çfarë interesi ka Organizata e Deules në sulmimin e muxhahidëve apo luftëtarëve në krahun e Hizbullahut dhe të regjimit?
Xheulaniu: Pra, në një anë është regjimi që lufton, Hizbullahu në një anë dhe Organizata e Deules në një anë tjetër.
Ata mendojnë se kjo është përputhje interesash apo diçka e tillë. Ata kanë vepruar gjëra më të rënda jo në pak vende, si në Haseke dhe në Direzor, madje edhe në Haleb. Këtë e kanë vepruar në shumë vende. Shfrytëzojnë sulmet e regjimit kundër nesh në një vend prej vendeve dhe më pas sulmojnë ata nga vënde të tjera dhe në pika dobësie në vende të tjera. Mesa duket kjo është politika që ata ndjekin.
A. Mensuri: Çfarë rëndësie strategjike dhe ushtarake ka zona e Kalamonit e cila e shtyu udhëheqësin e Hizbullahut Hasen Nasrullahun t’i kushtojë një hapësirë kaq të madhe mediatike dhe ushtarake.
Xheulaniu: Në lidhje me Hizbullahun, (Kalemoni) është zonë kufitare me zonat e shite (në Liban) dhe ai i konsideron ato si kufijtë e Libanit dhe mundohet t’i ruaj me çdo kusht.
Për sa na takon neve, ai është një bosht i rëndësishëm për hyrjen në Damask. Ky bosht është një nga boshtet për hyrjen në Damask, në rast të fillimit të betejës së Damaskut në të ardhmen.
Në lidhje me ne, gjithashtu, të afërmit tanë dhe vëllezërit tanë që luftojnë në Kalamon, shumica e tyre janë prej Kalamonit dhe ato janë fshatrat dhe qytetet e tyre prej të cilave janë dëbuar në vitin e kaluar dhe po mundohen t’i rikthejnë.
A. Mensuri: Kur u përpoqa të kuptoj shtrirjen e betejës në hartë, arrita të kuptoj se ajo shtrihet në më shumë se 70 kilometra në një zonë malore të ndërlikuar.
Xheulaniu: Po! Nuk është aq e lehtë sa e përfytyrojnë njerëzit.
A. Mensuri: A do të hyni në luftë kundër Hizbullahut në beteja të tjera? Apo do të mjaftoheni me faktin që jeni tërhequr?
Xheulaniu: Lufta vazhdon ende. Këto zona nuk janë qytete që të themi se i humbëm. Ato janë vargmale, maja malesh dhe kodra, etj. Në një terren të tillë kryen manovra të ndryshme. Tërhiqesh nga kjo kodër dhe drejtohesh në një kodër tjetër dhe më pas rikthehesh. Lufta atje i ngjan një lufte guerrile dhe jo si lufta që zhvillohet tani në Idlib dhe në zonat e tjera në Der’a apo në zona të tjera, ku lufta tashmë është shndërruar në luftë mes ushtrive. Ndërsa në Kalamon jemi akoma në etapën e luftës mes çetave.
A. Mensuri: Pra beteja në Kalamon do të vazhdojë gjatë?
Xheulaniu: Beteja do të vazhdojë gjatë. Ne nuk do të shpërqëndrohemi në këtë pikë. Do të vazhdojmë t’i kushtojmë rëndësi Damaskut dhe rrëzimit të regjimit. Nëse regjimi bie, situata vetvetiu do të ndryshojë. Unë po jua ritheksoj se rrëzimi i Beshar Esedit nuk do të jetë shumë i largët, në dashtë Allahu. Nuk dëshiroj ta tejkaloj masën në optimizëm, mirëpo betejat po shkojnë mirë dhe po hyjnë në etapën e fundit, me lejen e Allahut dhe kështu Hizbullahu …
A. Mensuri: E ndiej se beteja e Damaskut do të jetë një kryengritje e vërtetë sepse ajo është një betejë vendimtare.
Xheulaniu: Çështja e Hizbullahut do të jetë vetëm çështje kohe menjëherë pas rrëzimit të Beshar Esedit, sepse ata do të struken në jug (të Libanit) vetvetiu. Madje edhe ekzistenca e tij në Dahije (lagje e Bejrutit) do të jetë në pikëpyetje. Të gjitha këto do të ndodhin pa ndërhyrjen tonë, prej forcave të ndryshme që gjenden në Liban. Unë prej këtu i ftoj të gjitha forcat dhe partitë që gjenden në Liban që ta kuptojnë mirë këtë që po u them dhe të përgatiten në këtë drejtim dhe më pas sulmi kundër …
A. Mensuri: Ju kërkoni prej forcave politike siriane dhe libaneze që nuk janë aleatë të regjimit sirian që të ndihmojnë për rrëzimin e tij.
Xheulaniu: Patjetër.
A. Mensuri: Çfarë interesi kanë ato për rrëzimin e regjimit të Esedit?
Xheulaniu: Libani jeton nën shtypjen e regjimit të Beshar Esedit prej mëse 40 vitesh dhe ata e dinë mirë këtë. Çdo libanez e di mirë terrorin mizor që kanë provuar prej shtypjes së këtij regjimi. Vërtet ai u tërhoq në vitin 2005, pas vrasjes së Haririt, mirëpo vëndin ia la në dorëzim Hizbullahut, i cili nuk është hiç më pak kriminel sesa regjimi i Beshar Esedit i cili e furnizon atë me çdo gjë. Ai doli, por aty la aleatin e tij më të fortë në Liban. Prandaj Hizbullahu ka bërë shumë armiq në Liban dhe është e pamundur që Hizbullahu të qeverisë Libanin në këtë formë që po synon.
A. Mensuri: Hasen Nasrullahu disa herë është shprehur se regjimi në Siri nuk është rrëzuar pikërisht për shkak të ndihmës dhe përkrahjes që Hizbullahu u ka dhënë. Sikur të mos ishte Hizbullahu, Esedi do të ishte rrëzuar me kohë.
Xheulaniu: Besoj se ky është një pretendim i fryrë. Këtu operojnë milici të shumta që Beshar Esedi i ka sjellur dhe gjithashtu është mbështetur fort në ushtrinë e tij dhe ai nuk është i dobët deri në këtë pikë. Regjimi i Beshar Esedit që ne luftojmë, është një armik i egër dhe i armatosur gjer në dhëmb. Hizbullahu po i ndihmon ata, mirëpo ai nuk është i vetëm. Drita po fokusohet vetëm te Hizbullahu (qëllimisht). Këtu ka me dhjetra çeta irakiane që kanë ardhur për të mbështetur këtë regjim. Ka çeta prej Afganistani dhe të burgosur iranian.
A. Mensuri: Afërsisht sa mendoni se mund të jetë numri i forcave të Hizbullahut që përkrahin regjimin?
Xheulaniu: Faktikisht nuk mund ta përcaktojmë sepse nuk posedojmë informacione.
A. Mensuri: Cilat janë frontet kryesore në të cilat gjenden?
Xheulaniu: Gjenden me shumicë dhe direkt në Kalamon dhe në vende të tjera. Gjenden në Gutën Lindore. Kanë qënë edhe në operacionet e dështuara që i ndërmorrën në Kunejtira bashkë me iranianët dhe grupe të tjera. Kanë edhe individë pothuajse në çdo vend, por shumica e tyre janë këshilltarë (ushtarakë). Gjenden në afërsi të zonave shite, si në Nebl dhe Zahra. Gjendet në afërsi të zonave shite si në Feuah dhe Kefrija. Regjimi nuk ka mundësi të bëjë diferencën mirëpo janë konfliktet dhe përplasjet e brendëshme të cilat regjimi i ka shfrytëzuar për të përparuar.
A. Mensuri: A është beteja siriane për Hizbullahun vërtet një betejë vendimtare?
Xheulaniu: Po. Ajo është një betejë vendimtare. E cekëm lidhjen vendimtare dhe të ngushtë të tyre.
A. Mensuri: Hizbullahu po e përkrah Esedin për të mbrojtur veten e tij fillimisht, përpara se të mbrojë regjimin?
Xheulaniu: Këto lidhen sëbashku.
A. Mensuri: A nënkupton rrëzimi i regjimit të Esedit përfundimin e Hizbullahut në Liban?
Xheulaniu: Padyshim! Hizbullahu e di shumë mirë këtë. Nëse shejh Ebu Maliku, Allahu e ruajt, ka arritur që me një grusht burrash në Kalamon, të bëjë gjithë këto operacione, duke i tronditur me gjithë këtë tronditje, aq sa Hasen Nasrullahu e ktheu këtë çështje në çështje jetike për të gjithë Libanin, si do të jetë puna atëherë nëse Fronti Nusra do të ndërhyjë direkt?! Si do të vejnë punët nëse e gjithë Ushtria e Fet’hit do të ndërhynte?! Si do të vejnë punët nëse të gjitha grupet do të angazhohen kundër Hizbullahut seriozisht?! Çfarë do të jetë përfundimi i tyre?
A. Mensuri: Besoni se beteja me Hizbullahin padiskutim do të vijë?
Xheulani: Padyshim kjo betejë po afrohet, e marrin apo nuk e marrin Kalamonin tani. Më parë e përmenda dhe tani po e përforcoj që teleshikuesi ta kuptojë qartë, se e ardhmja e Hizbullahut lidhet me të ardhmen e regjimit të Esedit. Rrëzimi i Besharit nënkupton rrëzimin e Hizbullahut.
A. Mensuri: Kam shumë pika që dua t’i trajtoj. Roli iranian në rajon në lidhje me mbështetjen e regjimit në Siri, marrëdhëniet tuja me Organizatën e Deules dhe problemet e mëdha mes jush dhe mes tyre, qofshin ato në akide apo në çështje ushtarake. Vizioni juaj për të ardhmen e Sirisë dhe të ardhmen e regjimit dhe për të ardhmen e luftës në Siri. Na e jep mundësinë për një emision të dytë.
Xheulaniu: Me lejen e Allahut.
Ahmed Mensuri: Më morre shumë kohë dhe mund, por të falenderoj për çdo gjë. Ngulmova shumë që t’u prezantoheshe spektatorëve me fytyrë, por, pasi nuk ju njeh askush e respektova këtë vendim dhe të falenderoj për këtë.
Xheulaniu: Allahu të shpërbleftë me të mira.
A. Mensuri: Thjesht desha t’u sqaroj njerëzve përse nuk u shfaqe me fytyrë.
Xheulaniu: Mua më njohin shumë njerëz, por tani jemi në media dhe nuk është në programin tonë tani për tani të shfaqemi në media.
A. Mensuri: Me lejen e Allahut në ndonjë intervistë tjetër do të na e përmbushësh këtë kërkesë.
Të falenderoj, ashtu siç ju falenderoj edhe ju teleshikues të nderuar për shikimin e këndshëm. Na ndiqni në javën e ardhshme, në pjesën tjetër të intervistës me udhëheqësin e Frontit Nusra dhe themeluesin e saj në Siri, Ebu Muhamed Xheulaniun.
Në fund ju përcjell edhe përshëndetjet e ekipit të programit. Unë jam Ahmed Mensuri që po ju përshëndes prej një zone nga zonat e çliruara në veri të Sirisë. Es selam alejkum ue rahmetullahi ue berekatuhu./Al Jazeera/
