DAC m.
1. Mashkulli i maces, maçok. Dac i zi (i bardhë).
2. thjeshtligj. Fëmijë i lindur jashtë martese, kopil, dobiç.
3. përd. ndajf. Lakuriq, zhveshur; pa asnjë gjë, pa asnjë plaçkë (për shtëpinë); bosh. U zhvesh dac. Ishte (mbeti) dac fare. E lanë dac. E kishte kuletën dac.
* Është (mbeti) si daci në gaviç është në gjendje të keqe, është zënë ngushtë, nuk di nga t’ia mbajë.
