Në një intervistë ekskluzive në RT, presidenti Bashar Asad tha se konflikti në Siri nuk është një luftë civile, por terrorizëm Proxy nga Sirianët dhe luftëtarët e huaj. Ai gjithashtu akuzoi Kryeministrin turk të vështrojë Sirinë me ambicie imperialiste.
Assad tha për RT se Perëndimi po krijon kurbane si armiq, – nga komunizmi në Islam, për te Sadam Huseini. Ai akuzoi vendet perëndimore se kanë qëllim që ta kthejnë Turqinë në armikun e tyre të ardhshëm.
Ndërsa mediat në përgjithësi interpretojnë krizën si një betejë mes Assad dhe grupeve opozitare siriane, presidenti thotë se vendi i tij ka qenë i infiltruar nga grupet e shumta terroriste të prokurëve që luftojnë në emër të fuqive të tjera.
Në rast të një pushtim të huaj të Sirisë, Asad paralajmëroi, se pasojat do të jetë shumë të tmerrshme për tërë botën.
Lidhur me problemin së në ç’pikë ka arritur lufta në Siri ai u shpreh:
“Armiku im është terrorizmi dhe paqëndrueshmëria në Siri. Ky është armiku ynë në Siri. Kjo nuk është për njerëzit, ajo nuk është në lidhje me personat. Gjithë çështja për mua nuk është të qëndroj apo të largohem, por problemi është për të bërë Sirinë një vend të sigurt. Pra, ky është armiku që ne jemi duke luftuar.
Nuk jam unë objektivi, unë nuk jam problemi. Perëndimi krijon armiq, në të kaluarën ishte komunizmi, më pas Islami, dhe pastaj u bë Sadam Huseini për një arsye tjetër. Tani, ata duan të krijojnë një armik të ri të përfaqësuar nga Bashar. Kjo është arsyeja pse ata thonë se problemi është presidenti ndaj duhet të iki. Kjo është arsyeja pse ne duhet të përqëndrohemi te problemi i vërtetë, për të mos humbur kohën tonë për të dëgjuar atë që thonë ata.
Lufta tani nuk është luftë për presidentin – kjo është për sirianët “lufta për të mbrojtur vendin e tyre’, shprehet presidenti Bashar Asad.
Ndërsa lidhur mes mardhënieve me Turqinë apo shpërthimin e një lufte midis dy shteteve ai shprehet:
“Ushtria siriane nuk ka asnjë urdhër të pushtojë tokën turke. Lufta ka nevojë për mbështetjen e publikut dhe shumica e popullit turk nuk kanë nevojë për këtë luftë. Pra, unë nuk mendoj se ndonjë zyrtar racional do të mendojë për të shkuar kundër vullnetit të publikut në vendin e tij dhe të njëjtën gjë për popullin sirian. Pra, konflikti apo ndryshimi nuk është mes popullit turk dhe popullit sirian, është në lidhje me qeverinë dhe zyrtarët, ai është në mes të zyrtarëve tanë dhe zyrtarëve të tyre për shkak të politikës së tyre. Pra, unë nuk shoh ndonjë luftë midis Sirisë dhe Turqisë në horizont.
Populli turk ka nevojë për marrëdhënie të mira me popullin sirian. Erdogan mendon se nëse muslimani merr përsipër Vëllazëri në rajon dhe sidomos në Siri, ai mund të garantojë të ardhmen e tij politike, kjo është një arsye. Arsyeja tjetër, ai personalisht mendon se ai është sulltani i ri i otomanëve dhe ai mund të kontrollojë rajonin siç ishte gjatë Perandorisë Osmane nën një ombrellë të re. Në zemrën e tij ai mendon se ai është një kalif. Këto janë dy arsyet kryesore për të, që të zhvendosë politikën e tij nga zero probleme në zero miq.
Shumica e qeverive arabe përkrahin Sirinë në zemrën e tyre, por ata nuk guxojnë të flasin në mënyrë eksplicite, për arsye të presionit nga perëndimi dhe bosët e naftës në botën arabe.
