Ankesat e grave ndaj burrave të tyre

Allahu i Lartësuar thotë: ” Dhe në qoftë se ndonjë grua ka frikë nga ashpërsia e burrit ndaj saj ose nga braktisja e saj.” (En-Nisa: 128)

Çfarë të bëjë gruaja e devotshme nëse frikësohet nga ashpërsia e burrit ndaj saj apo nga braktisja e saj? Çfarë të bëjë gruaja e devotshme nëse ndodh mes asaj dhe burrit të saj ndonjë problem? Çfarë të bëjë gruaja e devotshme nëse sheh tek burri i saj ndonjë send që nuk i pëlqen asaj?
Çfarë të bëjë gruaja e devotshme nëse ndërhyn shejtani mes saj dhe burrit të saj? Si duhet të sillet gruaja e devotshme nëse ndodh një problem brenda shtëpisë nga ana e burrit?

Këtu do të sjellim disa pyetje të cilat ia kanë parashtruar disa gra dijetarëve dhe përgjigjet e tyre:

1. Pyetja e parë
Burri im nuk e fal namazin, e shan fenë (flet keq për fene dhe sillet keq me mua. Çfarë të bëj me të?
Shejh Abdul Aziz bin Bazi, Allahu e mëshiroftë, përgjigjet: “Nëse është realiteti i burrit tënd ashtu siç e përshkruan ti në pyetjen tënde, se ai nuk fal namaz dhe e shan fenë, ai me këto vepra është qafir (jobesimtarë) dhe ty nuk të lejohet të jetosh me te dhe as të qëndrosh në shtëpinë e tij. Ti duhesh të shkosh tek familja jote (prindërit, vëllezërit etj), ose në ndonjë vend të sigurt dhe në të cilin do të jesh e qetë. Allahu i Lartësuar thotë në lidhje me besimtaret ndaj jobesimtarëve: “…as ato (besimtaret) nuk janë të lejuara për ta (jobesimtarët) e as ata (jobesimtarët) nuk janë të lejuar për to (besimtaret).” (El Mumtehine: 10)

Po ashtu, Pejgamberi salallahu alejhi ue selem ka thënë: “Ajo e cila na dallon ne prej tyre (jobesimtarëve) është namazi dhe ai i cili e lë namazin ka bërë kufër.” (Ahmedi, Tirmidhiu, Nesaiu, Ibn Hibani dhe Hakimi, kurse shejh Albani ka thënë se hadithi është Sahih, shih Sahih el Xhami es-sagir nr.4143)

Gjithashtu edhe fyerja e fesë është kufër i madh (që e nxjerr njeriun prej Islamit) sipas të gjithë muslimanëve dhe ti e ke obligim ta urresh personin që shan fenë për hir të Allahut dhe ta luftosh atë dhe mos të lejosh që ai të të prekë ty. Allahu i Lartësuar thotë: “Dhe kushdo që ka frikë Allahun dhe përmbush detyrimin ndaj Tij, Ai do të sjellë rrugë për të për të dalë (nga çdo vështirësi). Dhe Ai do t’i sjellë atij rizk (furnizim e të mira) prej nga ai as nuk mund ta mendonte.” (Et-Talak 2-3)

Allahu ta lehtësoftë gjendjen dhe të shpëtoftë nga sherri (dëmi) i tij – nëse je e sinqertë- dhe Allahu e udhëzoftë atë në rrugën e vërtetë dhe ia mundësoftë të pendohet. Me të vërtetë Allahu është bujar.

2. Pyetja e dytë

Burri im (Allahu e faltë) është shumë i moralshëm dhe e ka frikë Allahun, mirëpo nuk merret me mua fare në shtëpi dhe gjithmonë qëndron me fytyrë të mrrolur, gjoksngushtë “ nganjëherë më thotë se ti je shkak për këtë kete“ mirëpo Allahu e di se unë elhamdu lilah i kryej të gjitha obligimet e mia ndaj tij dhe mundohem t’i ofroj atij rehati dhe qetësi dhe mundohem t’i largoj nga ai çdo send që e urren dhe bëj durim ndaj sjelljeve të tij (e këqija) ndaj meje.
Dhe sa herë që i flas apo e pyes për ndonjë gjë hidhërohet, grindet dhe më thotë këto fjalë janë boshe dhe pa vlerë dhe duke e ditur se ai është i gëzueshëm me shokët dhe kolegët e tij, kurse unë nuk shoh tek ai tjetër veçse qortime dhe sjellje të këqija dhe kjo është ajo çfarë më mundon dhe më ka lënduar shumë dhe shumë herë kam qenë në dilemë që ta lëshoj shtëpinë. Unë –elhamdu lilah- kam dituri mesatare dhe i kryej obligimet që m’i ka obliguar Allahu.
O dijetar i nderuar: Nëse unë e lëshoj shtëpinë dhe vazhdoj t’i edukoj fëmijët e mi dhe jetoj me mundime të jetës, a e kam mëkat? Apo të qëndroj me burrin tim në këtë gjendje dhe të mos flas dhe të mos bashkëpunoj me te në zgjidhjet e problemeve të tij?
Më udhëzoni se çfarë të bëj. Allahu ju shpërbleftë.

Shejh Abdul Aziz bin Baz, Allahu e mëshiroftë, përgjigjet: Nuk ka dyshim që të dy bashkëshortët e kanë obligim të çojnë një jetë të lumtur dhe të jenë fytyrëçelur, të buzëqeshur ndaj njëri-tjetrit, po ashtu të jenë të sjellshëm ndaj njëri-tjetrit. Allahu i Lartësuar thotë: “Dhe çoni jetë të mirë me to.” (En-Nisa: 19) Dhe ka thënë: “Dhe ato kanë të drejta (mbi burrat e tyre për shpenzimet, për jetesën, për pasurinë etj) të barabarta (me të drejtat e burrave) mbi ta (edhe për bindje, respekt etj) në atë shkallë që është e arsyeshme, por burrat kanë një shkallë më tepër (përgjegjësie) mbi to.” (El Bekare: 228)

Po ashtu Pejgamberi salallahu alejhi ue selem ka thënë: “Respektimi është prej sjelljes së mirë.” (Muslimi) Dhe ka thënë: “Mos e nënvlerësoni asnjë gjë të mirë (të pëlqyer), edhe nëse ajo është buzëqeshja ndaj vëllait tënd.” (Muslimi)
Po ashtu ka thënë: “Besimtari me iman më të plot është ai i cili ka moral të mirë dhe më i miri prej jush është ai i cili është i sjellshëm me gratë e tij dhe unë jam më i sjellshmi me familjen time.” (Hadithin e transmeton Ebu Hurejra, Tirmidhiu 1/217-218, Ahmedi 2/250, 472, shejh Albani ka thënë se hadithi është sahih, shih Silsiletus-Sahiha 1/511.)

Dhe shumë hadithe të tjera të cilat flasin për vlerën e sjelljes së mirë dhe jetës së mirë ndërmjet muslimanëve në përgjithësi, e sidomos mes dy bashkëshortëve dhe familjes.

Ti ke bërë shumë mirë që ke bërë durim nga të gjitha ato sjellje të këqija të cilat i ke përjetuar nga burri yt dhe unë të porosis që të bësh ende durim dhe të mos e lëshosh shtëpinë sepse (inshallah) ka dobi nëse ti nuk e lëshon shtëpinë dhe përfundimi do të jetë i mirë, siç ka thënë Allahu i Madhëruar: “Të jeni të durueshëm se Allahu është me të durueshmit.” (El Enfal: 46) dhe ka thënë: “…ai që ruhet dhe bën durim, s’ka dyshim Allahu nuk humb shpërblimin e punëmirëve.”(Jusuf: 90), po ashtu ka thënë: “…ndërsa të durueshmëve u jepet shpërblimi i tyre pa masë!” (Ez-Zumer: 10) dhe thotë: “Pra, të jesh i durueshëm se përfundimi (i lavdishëm) është për të devotshmit.” (Hud: 49)

Po ashtu është e preferuar që të bëhesh tërheqëse për të dhe t’i flasësh atij me fjalë të cilat ia qetësojnë zemrën dhe këto gjëra do t’ia përkujtojnë atij obligimet ndaj teje dhe mos kërko nga ai ndonjë gjë nga gjërat e dynjasë përderisa është i angazhuar me punë të rëndësishme derisa të zgjerohet zemra e tij për t’i kryer obligimet e tij ndaj teje dhe do ta falënderosh përfundimin inshallah, Allahu ju lehtësoftë punët e mira dhe jua përmirësoftë gjendjen e burrit tënd e udhëzoftë atë duke i dhuruar sjellje të mirë dhe jetë të mirë me familje.

3. Pyetja e tretëBurri im është i mirë, por nuk sillet butë me mua, gjithmonë e ngre zërin, nervozohet edhe për shkaqe më të vogla. Asnjëherë nuk thotë “ka qenë caktimi Allahut, ajo që e ka caktuar Allahu, ka ndodhur”, mirëpo thotë “kjo që ka ndodhur është për shkak të neglizhencës tënde” etj. Çfarë të bëj në këtë rast?

   Kurse një grua tjetër ankohet dhe thotë: Burri im më rreh dhe më ofendon, nganjëherë edhe më shan e mua më lëndon shumë. Ndonjëherë acarohet gjendja saqë më godet me goditje dëmtuese duke më goditur në fytyrë dhe arsyetohet se nuk ka mundur ta përmbajë vetën kur është hidhëruar.

   Përgjigjja: E këshilloj motrën të bëjë durim dhe të sillet mirë dhe ta kthejë të keqën me të mirë, se ndoshta kjo sjellje do ta ndryshojë atë dhe mundohu në ndonjë kohë të përshtatshme të bisedosh me të për problemet që keni,që të mos të detyrohet të të lëndojë apo të të ofendojë. Sillu kinse ti je fajtore, kështu që ta detyrosh atë të bëhet modest dhe ta pranojë gabimin e tij.

   Mundohu të lexosh me të apo të dëgjosh bashkë me të ndonjë temë në libër apo ligjëratë, e cila ka tematikën e sjelljes së mirë dhe dispozitat e rrahjes së gruas si dhe tema të tjera të cilat i sheh se ai ka dobësi në ato çështje.

   Dhe unë i drejtohem burrit nga këtu dhe ti pas meje tregoji atij se sjellja e mirë o vëlla i dashur është prej cilësive të një njeriu të devotshëm dhe prej cilësive të një robi i cili i kryen obligimet ndaj Allahut. Allahu xh.sh e ka bërë sjelljen e mirë prej qëllimeve kryesore të Islamit. Transmeton Ebu Hurejra se Pejgamberi alejhi selam ka thënë:“Me të vërtetë unë jam dërguar që t’i plotësoj sjelljet e mira”, kurse në një transmetim tjetër ka thënë: “ta plotësoj bujarinë e karakterit.” (Buhariu në Edebil Mufred, Hakimi dhe të tjerët, shejh Albani ka thënë se hadithi është sahih. Shih Silsiletus-Sahiha nr. 45)

   Transmeton Usame ibn Sheriku se Pejgamberi alejhi selam ka thënë:“Besimtarët më të dashur tek Allahu janë ata të cilët kanë karakter (moral) të mirë.” (Taneraniu, shejh Albani ka thënë se hadithi është sahih. Shih Es-Sahiha nr. 433)

   Trasnmeton Ebu Darda se Pejgamberi alejhi selam ka thënë: “Nuk ka asnjë send që vendoset në peshore e të peshojë më shumë sesa karakteri i mirë dhe ai i cili ka karakter të mirë do të arrijë shkallën e agjëruesve dhe të atyre që falin namaz.” (Tirmidhiu, Ebu Davudi, shejh Albani ka thënë se hadithi është sahih. Shih Sahih el Xhami es-sagir nr.5726)

   Islami nuk është ndalur vetëm te përmendja e karakterit të lartë në përgjithësi me të gjithë njerëzimin, mirëpo ka cekur edhe karakterin e mirë me gratë, duke cekur se sjellja e mirë me gra është prej veprave të mira dhe të lavdëruara.

   Transmeton Ebu Hurejra se Pejgamberi alejhi selam ka thënë: “Besimtari me iman më të plotë është ai i cili ka moral të mirë dhe më i miri prej jush është ai i cili është i sjellshëm me gratë e tij. Dhe unë jam më i sjellshmi me familjen time.” (Tirmidhiu 1/217-218, Ahmedi 2/250, 472, shejh Albani ka thënë se hadithi është sahih. Shih Silsiletus-Sahiha 1/511)

   O vëlla i dashur! Gruaja është amanet te ti, duhesh ta ruash atë dhe të kesh frikë Allahun, ndaj saj të sillesh mirë me të.

   Hixhër ibn Kajsi thotë: “Ka bërë nikah Aliu tek Pejgamberi alejhi selam me Fatimen (vajzën e Pejgamberit alejhi selam) dhe Pejgamberi i tha: “Ajo është e jotja me kusht që të sillesh me të mirë.” (Taberaniu në El Keir 4/40, shejh Albani ka thënë se hadithi është sahih. Shih Es-Sahiha nr.166)

   A është prej sjelljes së mirë ta shash gruan apo ta mallkosh atë, e më keq se kaq, ta rrahësh fort në fytyrën? Dhe sikur ti, o vëllai im, ta përkujtosh ditën kur do të ndahesh prej saj apo ajo të ndahet nga ti, kjo do të të ndihmonte të sillesh mirë me të dhe të bësh durim ndaj saj dhe ta ndalosh veten prej të këqijave.

   Haseni ka thënë: “Jeto te familja jote duke u sjellë me ta mirë dhe frikësoju Allahut xh.sh se si sillesh me gruan tënde o vëlla musliman. Sillu mirë me të, jeto me të në mënyrë të ndershme, ki kujdes nga fjalët ofenduese sepse kjo nuk është prej sjelljes së muslimanit. Ki kujdes dhe mos e godit gruan në fytyrë sepse është haram. Pejgamberi alejhi selam ka thënë: “Mos ia shëmto fytyrën dhe mos e godit gruan (në fytyrë).” (Ebu Davudi, Ahmedi dhe të tjerë, shejh Albani ka thënë se hadithi është sahih. Shih Irvaul Galil 7/98)
   (Fjala e Pejgamberit alejhi selam: “Mos ia shëmto fytyrën”, ka për qëllim që të mos e ofendosh me fjalë të rënda ose duke e sharë atë, pasi këto sjellje e bëjnë atë të hidhërohet dhe ta shëmtojë fytyrën (Avnul Mabud))

   Rrahja e gruas në mënyrë të dhunshme (fuqishme) nuk lejohet, lejohet goditja jo e dhunshme, e cila kushtëzohet me disa kushte, që janë:
   – gruaja vazhdon të mos i bindet burrit;
   – rrahja vjen pas mjeteve të tjera të përmirësimit të gruas, siç është këshillimi i gruas, largimi nga shtrati etj.;
   – duhet pas parasysh se qëllimi i rrahjes është përmirësimi i saj dhe edukimi i saj dhe për këtë duhet pasur kujdes që të mos jetë rrahje e fuqishme;
   – të mos goditet në vendet e rrezikshme, si: koka, barku (stomaku) dhe fytyra.

   Dije, o vëlla, Allahu të udhëzoftë, se më mirë dhe më e preferuar është që t’i largohesh goditjes së gruas duke pasur parasysh se është e lejuar me kushte dhe të gjithë dijetarët kanë cekur se më mirë dhe më e preferuar është që njeriu t’i largohet goditjes së gruas dhe të përqendrohet vetëm në këshillim dhe kërcënim. Kjo ka mbështetje te hadithet ku Pejgamberi alejhi selam ka thënë: “Mos i rrihni robëreshat e Allahut!” (Ebu Davudi, Ibn Maxhe dhe të tjerë, shejh Albani ka thënë se hadithi është sahih. Shih Sahih El Xhami nr. 7360)

Përktheu: Eroll Nesimi