Gjysma e jetës së saj kaloi duke bërë depilim, hidratim, dieta, ushtrime, krehje, stilime, blej këtë e blej atë…
Ndërsa pjesa tjetër i shkoi duke veshur rroba që shkonin përsosmërisht në trupin e saj të bukur, duke vënë aksesor të kombinuar, qerpikë artificial këtu, zgjatim flokësh atje… Pirsing këtu, pirsing atje…
Është trupi i saj, përgjigjeshin ata që ishin kundër kritikuesve.
Pastaj, erdhi dita kur ajo ndërroi jetë.
Ajo u mbyll në arkivol për të mos dalur më nga aty, trupi i saj u hodh në dhé, së bashku me lëkurën dhe trupin për të cilin ajo kujdesej aq shumë.
Asgjë nga ato nuk i hyn më në punë, përvec atyre që janë bërë për përjetësinë.
Prandaj, të punojmë për atë që na shërben për përjetësinë, e jo për jëtën e përkohshmë…
Është trupi i saj, e mbronin.
Jo !!! Nuk ishte kurrë pronë e saj. Trupi, jeta dhe të gjitha mirësitë na u besuan nga Allahu janë për të shërbyer për të mirë, dhe mundësisht, të qëndrojmë larg egos dhe kotësisë.
★Mos harro ta shpërndash★ /MESAZHI/
