Pyetja:
Gjatë Ramazanit menstruacionet më erdhën tre herë, kështu që nuk mund të agjëroja 15 ditë. Kam humbur çdo motivim dhe kur agjërova më në fund, nuk mund të falja teravitë sepse kam një të porsalindur dhe fëmijë një vjeç për t’u kujdesur, pastaj natën më duhej të flija në mënyrë që të zgjohesha me ta dhe të pushoja mirë për t’u kujdesur për ata pasi zgjohen herët. Ndihem sikur nuk mund të bëja mjaftueshëm vepra të mira si gjithë të tjerët. Kur ta kompensojë agjërimin, shpërblimi dhe veprat e mia të mira a do të llogariten njësoj sikur të jetë Ramazan? Ju lutem më këshilloni për amësinë time dhe si të bëj vepra të mira kur unë kam përgjegjësinë e shtëpisë dhe të fëmijëve të mi.
***
Përgjigjja:
Falënderimi i takon Allahut.
Së pari, nëse dikush nuk agjëron gjatë Ramazanit për shkak të një arsyetimi, e pastaj e plotëson atë agjërim, ai ose ajo do të ketë shpërblim si ai i agjërimit të Ramazanit, me lejen e Allahut. Dëshmi për këtë është hadithi i Ebu Musës (Allahu qoftë i kënaqur me të!), sipas të cilit Profeti ﷺ ka thënë: “Nëse një person sëmuret ose udhëton, do të shënohet atij si ajo që bënte kur ishte në shtëpi (nuk udhëtonte) dhe ishte i shëndetshëm.” [1]
Ibn Haxheri (Allahu e mëshiroftë) ka thënë: “Kjo i referohet atij i cili ka kryer një ibadet, pastaj është penguar nga kryerja e tij, por qëllimi i tij ishte që po të mos ishte pengesa, ai përsëri do të e bënte atë, siç është transmetuar qartë nga Ebu Daudi përmes ElAvaam ibn Haushab, me këtë isnad, nga Hushejmi. Sipas një hadithi tjetër: “… si më e mira nga ajo që bënte kur ishte i shëndetshëm dhe në shtëpi (jo duke udhëtuar).”
Kjo është përmendur edhe nga Abdullah ibn Amr ibn El As: “Nëse një person ka pasur një praktikë të mirë të kryerjes së ibadeteve, atëherë kur sëmuret, i thuhet engjëllit që është caktuar mbi të: ‘Regjistroj atij atë që bënte kur ishte i shëndetshëm, derisa ta bëj të shërohet ose ta sjellë tek Unë (me vdekje)’.” [2]
Ahmedi gjithashtu ka transmetuar nga Enesi: “Kur Allahu e sprovon robin e tij musliman me një fatkeqësi në trupin e tij, Allahu thotë: ‘Regjistro atij veprat e mira që ka bërë.’ Pastaj nëse shërohet, atëherë ajo [sëmundje] do të jetë si pastrim për të dhe nëse i merret shpirti, Allahu do ta falë dhe do ta mëshirojë.”
Sipas një transmetimi të Ibrahim es-Saksaki nga Ebu Burdah, të transmetuar nga et-Tabaraani nëpërmjet Se’id ibn Ebi Burdah, nga babai i tij, nga gjyshi i tij: “Allahu do të shënojë për atë që sëmuret më të mirën nga ajo që ai bënte kur ishte i shëndetshëm, përderisa është ende i sëmurë…”
Sipas hadithit të Aishes (Allahu qoftë i kënaqur me të!), të cilin e transmeton Nesaiu: “Nuk ka njeri që falet natën që është i dërrmuar nga gjumi ose nga sëmundja [dhe e humb namazin e tij të zakonshëm gjatë natës], por atij do t’i shënohet shpërblimi i namazit të tij dhe rënia e tij në gjumë është si një dhuratë për të.” [3]
Nëse kjo vlen për atë që e ka ndërprerë një vepër të mirë për shkak të një arsyetimi dhe nuk e ka bërë fare, për shkak se nuk është udhëzuar ta kompensojë atë, si për shembull falja e namazit të natës dhe leximi i Kuranit, atëherë është më e përshtatshme që atij që bën një vepër të mirë pasi arsyetimi nuk vlen më, duhet t’i jepet gjithashtu shpërblim, si për shembull kur një grua me menstruacione i plotëson agjërimet e humbura. Prandaj disa nga dijetarët thanë se gruaja me menstruacione vazhdon të marrë shpërblimin e namazit gjatë menstruacioneve të saj.
Shejh Ibn Baz (Allahu e mëshiroftë) u pyet: “Disa nga fukahatë shafi thonë se gruaja me menstruacione vazhdon të marrë shpërblimin e namazit gjatë kohës së menstruacioneve, për shkak të kuptimit të përgjithshëm të hadithit së Ebu Musës: “Nëse një person sëmuret ose udhëton”…?”
Ai u përgjigj: “Kjo nuk është e largët, dhe kuptimi i dukshëm i dëshmive tregon se sikur Allahu ta dinte që më parë se po të mos ishin menstruacionet ajo do të falej, atëherë ajo do të ketë shpërblimin e atyre që falen, të ngjashëm me rastin e përmendur në hadith: “Nëse një person sëmuret ose udhëton, Allahu do t’i shënojë [shpërblimin] për atë që bënte kur ishte i shëndetshëm dhe në shtëpi [pa udhëtuar].” Dhe Pejgamberi ﷺ tha për sahabët të cilët mbetën prapa gjatë luftës së Tebukut: “Nuk keni udhëtuar në asnjë luginë apo vendkalim malor, por ata ishin me ju”; sipas një versioni tjetër, “… por ata ndanë me ju në shpërblim; ata u mbajtën prapa me justifikime.”
Nëse Allahu e di për gruan me menstruacione dhe gruan që ka gjakderdhje pas lindjes se asgjë nuk i pengon (nga agjërimi dhe falja e namazit) përveç kësaj, atëherë ka shpresë se do ta kenë shpërblimin e plotë. [4]
Dhe ai (Allahu e mëshiroftë) u pyet: ‘Ai që nuk agjëron Ramazanin për shkak të një arsyetimi të ligjshëm, si p.sh. pleqëria, dhe ushqen të varfërit [në vend të agjërimit] a do të ketë shpërblim të njëjtë si të atij që agjëron?’
Ai u përgjigj: “Ka shpresë se do ta ketë këtë shpërblim, sepse ai është i justifikuar sipas mësimeve islame, dhe ai i cili është i justifikuar i nënshtrohet të njëjtit rregull si ai që agjëron. Pejgamberi ﷺ ka thënë: “Nëse një person sëmuret ose udhëton, do t’i shënohet si ajo që bënte kur ishte në shtëpi dhe ishte i shëndetshëm”. Pra, i moshuari që nuk mund të agjërojë do të ketë shpërblimin e agjëruesve, sepse ai është i falur dhe po të mos ishte i paaftë, do të kishte agjëruar. Pra, ai është i falur, por ai duhet të ushqejë një të varfër për çdo ditë, nëse ai mund ta bëjë këtë. Por nëse ai nuk është në gjendje të agjërojë dhe nuk mund të ushqejë të varfërit, atëherë ai nuk duhet të bëjë asgjë; ai nuk ka pse të agjërojë dhe nuk duhet të ushqejë të varfrit, sepse Allahu thotë: “Pra, kini frikë Allahun sa të keni mundësi.” (Tegabun, 16)” [5]
Së dyti, gruaja e mençur duhet të vendosë një ekuilibër ndërmjet kujdesit për shtëpinë dhe familjen e saj dhe kryerjen e ibadeteve si namazi, agjërimi, dhikri, kërkimi i diturisë islame etj. Kjo mund të arrihet duke organizuar kohën e saj dhe duke u përkushtuar ndaj një orari të rregullt. Gjërat që do ta ndihmojnë atë për ta bërë këtë përfshijnë si vijon:
1. Bashkimi në programe, të tilla si rrethet e studimit për mësimin përmendësh të Kur’anit dhe programe të tjera arsimore (përfshirë programet online).
2. Përzierja me gratë e drejta në xhami, qendra islame, e kështu me radhë.
3. Shpenzimi i disa parave për të pasur kohë të lirë për të adhuruar Zotin e saj, duke punësuar dikë që të vijë të kujdeset për fëmijët e saj ose të pastrojë shtëpinë.
4. Një nga mjetet më të mëdha që do të ndihmojë në këtë është leximi i këtij dhikri para se të flini:
Fatimeja (Allahu qoftë i kënaqur me të!) shkoi te Profeti ﷺ për t’u ankuar tek ai për dhimbjen që ajo ndjeu në dorën e saj për shkak të përdorimit të gurit të bluarjes dhe kishte dëgjuar se i kishin sjellë disa robër (dhe donte t’i kërkonte një shërbëtor). Por ajo nuk e gjeti atë në shtëpi. Ajo ia përmendi atë Aishes dhe kur Profeti ﷺ erdhi në shtëpi, Aisha i tregoi atij. Ai erdhi tek ne kur ishim në shtrat dhe ne deshtëm të ngriheshim, por ai tha: “Qëndroni ku jeni”. Më pas ai u ul mes nesh, derisa ndjeva freskinë e këmbës së tij në bark. Pastaj tha: “A të mësoj diçka më të mirë se ajo që ke kërkuar? Kur të shkoni në shtrat, madhëroni Allahun (duke thënë “Subhan Allah”) tridhjetë e tre herë, lavdëroni Atë (duke thënë “Elhamdulilah”) tridhjetë e tre herë dhe madhëroni Atë (duke thënë “Allahu ekber”) tridhjetë e katër herë. Kjo është më mirë për ty se një shërbëtor.” [6]
Pra, kërkoni ndihmën e Allahut të Lartësuar, organizoni kohën tuaj, jini të etur për të gjetur shoqëri të mirë dhe bashkohuni me disa programe edukative dhe të davetit.
Dhe Allahu e di më së miri.
Burimi: islamqa.com
——————————————————————
[1] Buhariu (2834).
[2] Transmetohet nga Abd Er Razaku dhe Ahmedi; klasifikuar si sahih nga El Hakimi.
[3] Fet’h El Baari.
[4] Përfundimi i citimit nga faqja e internetit e Shejh Ibn Bazit.
[5] Fetaua Nur ‘ala Ed Darb 16/104.
[6] Buhariu (5361) dhe Muslimi (2727) kanë transmetuar nga Aliu (Allahu qoftë i kënaqur me të!)
