Pyetja:
Unë jam një i ri musliman. Ndjej frikë nga njerëzit në përgjithësi dhe kjo më bën introvert deri në atë masë sa ndonjëherë mund të kem të drejtë për diçka por nuk e kërkoj sepse kam frikë. Zakonisht i shmang njerëzit sepse kam frikë se ata mendojnë keq për mua. A ka ndonjë zgjidhje? A do të thotë kjo se imani im është i dobët?
***
Përgjigjja:
Falënderimi i takon Allahut.
Besimi bëhet më i dobët si pasojë e neglizhencës së obligimeve dhe bërjes së gjërave të ndaluara. Përderisa i kryeni obligimet tuaj ndaj Allahut dhe i përfillni ndalesat e Tij, introvertimi dhe largimi juaj nga njerëzit dhe frika juaj prej tyre nuk do t’ju dëmtojë. Por nëse frika jote të pengon nga kryerja e ndonjë detyre të obligueshme, atëherë në këtë mënyrë do të kesh bërë mëkat , për shembull, nëse frika jote të ndalon të ndjekësh namazet me xhemat në xhami, ose të ndalon të denoncosh çdo veprim të keq që mund ta ndryshosh duke folur ose duke ndërmarrë veprime, ose ju ndalon të ofroni këshilla që duhet t’u ofroni atyre që kanë nevojë.
Ju nuk duhet të dorëzoheni para këtyre frikave ose t’i pranoni ato, por duhet të kërkoni shkaqet dhe të përpiqeni t’i përballoni ato. Mund t’ju ndihmojë të dini se qeniet e krijuara nuk kanë fuqi t’i sjellin dobi vetes ose të shmangin dëmin, përkundrazi edhe nëse kombi do të mblidhej së bashku për t’ju sjellë dobi në një farë mënyre, ata nuk mund ta bënin këtë përveç nëse Allahu ka caktuar atë për ju , dhe nëse ata do të mblidheshin së bashku për t’ju dëmtuar në ndonjë mënyrë, ata nuk mund ta bënin këtë nëse Allahu nuk e ka caktuar këtë për ju. Lapsat janë ngritur dhe faqet janë tharë.
Çdo gjë është në dorën e Allahut, dhe Ai është i Cili duhet t’i frikësoheni dhe tek Ai duhet t’i vendosni shpresat tuaja. Kritikat e njerëzve nuk kanë vlerë dhe nuk kanë peshë; mjafton që besimtari të arrijë kënaqësinë e Allahut edhe nëse të gjithë njerëzit janë të pakënaqur me të.
Kushdo që i përmbahet urdhrit të Allahut dhe këmbëngul në këtë, ai është më i nderuari i njerëzve, sepse Allahu ka caktuar nderim për robërit e Tij besimtarë. Siç thotë Allahu:
“Ndërsa e tërë krenaria i takon All-llahut, të dërguarit të Tij dhe besimtarëve, por hipokritët këtë nuk e dinë.” (Munafikun, 8)
Efektet e këtij nderi duhet të manifestohen në fjalët dhe veprimet e besimtarit, në të gjitha rrethanat. Ai duhet të flasë për të vërtetën, të ofrojë këshilla të sinqerta, t’i kujtojë njerëzit dhe t’u mësojë atyre. Pëlqimi dhe zemërimi i tij duhet të jetë për hir të Allahut dhe ai duhet të zemërohet vetëm kur tejkalohen kufijtë e Allahut.
Kjo është ajo që njeriu do të mund të bëjë kur të bëhet i vetëdijshëm për rolin e tij në jetë, sepse ai është i urdhëruar që ta adhurojë Allahun dhe ta përcjellë dhe përhapë fenë e Tij sa më shumë që të mundet. Kjo do të thotë se ai duhet të përzihet me njerëzit dhe të përballojë me durim çdo bezdi që ata shkaktojnë, veçanërisht të afërmit.
Sipas një hadithi të transmetuar nga nga Ibën Omeri, Profeti ﷺ ka thënë: “Besimtari që përzihet me njerëzit dhe bartë çdo bezdi që ata shkaktojnë me durim, është më i mirë se besimtari që nuk përzihet me njerëzit dhe nuk përballon me durim asnjë bezdi që ata shkaktojnë.” [1]
Ndoshta mund të filloni të njiheni me disa miq të drejtë me të cilët mund të ndiheni rehat dhe të sigurt, të cilët mund t’ju ndihmojnë të kapërceni ndjenjat tuaja të frikës nga njerëzit dhe kjo do t’ju ndihmojë të gjeni vëllazërinë e sinqertë, trajtimin e mirë, qëllimet e qarta dhe synimet e sinqerta që ju mungojnë njerëzve përreth jush.
Gjithashtu ju këshillojmë të shkoni te një mjek i specializuar në trajtimin e sëmundjeve psikologjike, ndoshta ai mund t’ju ndihmojë të zgjidhni problemin tuaj.
Lusim Allahun t’ju ndihmojë dhe t’ju japë forcë.
Marr nga: islamqa.com
————————————————
[1] Tirmidhiu, 1307; Ibn Maxhe 4032. Ky hadith është klasifikuar si sahih nga Albani në Sahih el-Xhami’, nr. 6651
