Mjekimi i dhëmbëve
Pjesa që ka të bëjë me agjërimin në këtë proces mjekësor, është anestezioni lokal, uji që përdoret për ftohjen e mjeteve që i përdorë dentisti për grryerjen e dhëmbit dhe vendosja e ilaçit në dhëmb.
a) Anestezioni lokal: sipas mendimit më të saktë nuk e prish agjërimin ngase nuk ka depërtuar në stomak, e as në fyt paraprakisht.
Poashtu, ky anestezion nuk ka vlerë ushqyese, por përdoret për të zhdukur ndjeshmërinë ndaj dhembjes te pacienti dhe për t’ia lehtësuar punën dentistit duke e pakësuar tajitjen e pështymës.
b) Përdorimi i mjetit që liron ujë: nuk e prish agjërimin, përderisa uji mbetet në gojë. Andaj duhet të udhëzohet mjeku që ta përdorë mjetin thithës.
Mirëpo, sikurse u cek më lart, nëse depërton diç prej ujit pa dashje, agjërimi mbetet i paprishur.
Megjithatë, preferohet që vizitat e këtilla mjekësore të bëhen pas iftarit.
c) Ilaçi që vendoset në dhëmb: nuk e prish agjërimin, madje edhe nëse pacienti e ndien shijen e ilaçit.
Mirëpo duhet të ketë kujdes agjëruesi që mos ta përziejë me pështymë e ta përpijë, por në momentin që e heton shijen e ilaçit duhet ta hudhë jashtë gojës.
/Hoxhë Dr. Muhamed Broja/
