Një genocid që po heq maskat me një përfundim që dihet
Nga Yasin Aktay
Gaza është një copë tokë e vogël. Ajo është shtëpia e 2.1 milion njerëzve që kanë qenë nën rrethim dhe të gjitha llojet e ndalimeve për 17 vjet. Për më tepër, Izraeli ka 21 ditë që sulmon Gazën pa ndjekur asnjë rregull, duke kryer të gjitha llojet e krimeve të luftës kundër njerëzimit me forcë dhe tërbim të plotë. Mund të thuhet se Izraeli është verbuar nga zemërimi dhe nuk e di më se çfarë po bën. Të gjithë e dimë se pasoja e zemërimit është humbja. A nuk duhet që aleatët e Izraelit në raste të tilla të përpiqen ta qetësojnë pak?
Megjithatë, aleatët jo vetëm që nuk e qetësuan, por nxituan ta inkurajojnë sjelljen e tij agresive dhe ta mbështesin në krimet kundër njerëzimit. Kështu, Presidenti i Shteteve të Bashkuara, Biden, nxitoi të vizitojë Izraelin, pastaj kryeministri britanik, pastaj liderët e Francës, Gjermanisë, Italisë dhe liderët e vendeve të tjera evropiane, të gjithë në garë për të vizituar Izraelin, i cili është i çmendur nga zemërimi, për të shprehur mbështetjen e tyre të plotë.
E kemi thënë edhe më parë se ajo që po ndodh sot në Gaza nuk është një shenjë e fuqisë apo kontrollit të Izraelit mbi situatën, por një shenjë e kolapsit dhe rrënimit të tij. Rënia e tij do të jetë e rëndë dhe do të prekë të gjithë ata që e mbështesin. Në vetëm dy javë, bota evropiane varrosi të gjitha vlerat dhe parimet për të cilat u betua gjatë dy shekujve të fundit, në atë copëz të vogël toke të quajtur Gaza.
Me një ekuilibër kaq të pabarabartë të fuqive, a ka nevojë Izraeli për ndonjë ndihmë?! Nuk duhet të jetë e vështirë për Izraelin të bombardojë qytetin e pambrojtur të Gazës dhe të hedhë bomba mbi civilët. Gjithçka që duhet bërë është të çlirohemi nga njerëzimi.
Në çdo bombardim vriten dhjetëra fëmijë, gra dhe civilë, bombardohen spitalet, shkollat dhe tregjet dhe kryhen krimet më të tmerrshme kundër njerëzimit, krime pa precedent në histori. Shtetet e Bashkuara dhe Evropa, të cilët kanë fuqinë për të ndaluar atë që po ndodh në Gaza, nuk po qëndrojnë vetëm duarkryq, por po ndihmojnë dhe përkrahin kriminelin. Asnjë vend nuk mund të pranojë të marrë pjesë në një krim të tillë, përveçse nën presion ose shantazh.
Të gjithë e dinë që Gjermania ka qenë peng i këtij shantazhi që nga Lufta e Dytë Botërore. Sot ajo është në një pozicion që nuk e lejon të ngrejë zërin as përballë krimeve më të tmerrshme të Izraelit. Por çfarë ndodh me vendet e tjera? Çfarë lloj shantazhi i nënshtrohn për të pranuar të merrin pjesë në një krim dhe gjenocid kaq të tmerrshëm?
Sa i përket Britanisë – e cila ishte arsyeja e përhapjes së fatkeqësisë së Sionizmit në të gjithë botën – ajo ende ka marrëdhënie të ngushta me Izraelin.
Por çfarë ndodh me Francën, Italinë dhe Kanadanë? Bashkimi i vendeve më të fuqishme dhe më të mëdha në botë në një agresion të poshtër që cenon vlerat e njerëzimit, për të shkatërruar një komb të vogël, do të jetë një turp dhe një skandal për ta që do t’i ndjekë për disa breza. Ky është qytetërimi perëndimor dhe realiteti i tij i turpshëm.
Ky imazh i tmerrshëm i qytetërimit perëndimor dhe kjo aleancë e turpshme në krimin më të tmerrshëm, do të jetë fillimi i një zgjimi global që duhet të fillojë së shpejti. Ushtarët e Gazës e goditën entitetin sionist në zemër me gurët e tyre, ashtu siç Davidi goditi Goliathin mes syve me llastikun e tij.
Dhe nuk ishte vetëm Izraeli që humbi mendjen dhe zbuloi dobësitë e tij dhe ngjyrat e vërteta; ranë edhe maskat e atyre që e mbrojnë dhe e mbështesin. Prandaj, 7 tetori do të jetë fillimi i themelimit të botës së re.
Çmimi mund të jetë i lartë, pasi qytetërimi perëndimor i çmendur do të përdorë të gjithë teknologjinë e armëve dhe municionet që ka në dispozicion për të synuar njerëzit e pafajshëm, duke anashkaluar të gjitha rregullat. Por ata kurrë nuk do të mund të thyejnë rezistencën e popullit të Gazës, i cili nuk iu dorëzua kurrë armëve dhe agresionit të tij dhe motoja e të cilit është: “Ne jemi gati të vdesim në mbrojtje të atdheut tonë”.
Çfarë mund të bëjnë Izraeli, Amerika, Anglia, Franca dhe Italia përballë kësaj fryme rezistence? Asgjë veç dështimit dhe zbulimit të së vërtetës së tyre të turpshme.
Sipas një studimi të kryer nga Gallup në SHBA marsin e kaluar, u konstatua se simpatia e demokratëve për palestinezët po rritet dhe më shumë anëtarë të Partisë Demokratike ndjejnë simpati për palestinezët sesa për izraelitët.
Shikuar numerikisht, përqindja e simpatisë për palestinezët është rritur në 49%, ndërsa përqindja e simpatisë për Izraelin është ulur në 38%, që do të thotë se diferenca me Izraelin është 11%.
Studimi u krye gjithashtu në bazë të një krahasimi të gjeneratave dhe u zbulua se kjo prirje ekziston në të gjitha gjeneratat, por veçanërisht në gjeneratën e re, ku ndjenjat e armiqësisë ndaj Izraelit janë shtuar dhe pritet të vazhdojnë të rriten në dritë, sidomos pas agresionit të fundit izraelit në Gaza. Në fakt, ky pozicion shihet si një shprehje e zhgënjimit në rritje ndaj politikës së jashtme të Shteteve të Bashkuara, e cila prej kohësh e ka mbajtur peng Izraelin.
Izraeli sulmon palestinezët brutalisht dhe pa mëshirë, në shkelje të plotë të ligjit ndërkombëtar dhe normave të sjelljes njerëzore. Ky sulm është gjenocid. Mbështetja e vendeve evropiane ndaj Izraelit është e papranueshme edhe për vetë popujt evropianë. Izraeli nuk është viktimë në këtë konflikt, as i shtypur apo i dobët. Agresioni brutal që ai nisi përfaqëson spastrim etnik. Mbështetja e pafund e liderëve europianë për këtë agresion është e pabesueshme dhe e pakuptueshme. Edhe pse kjo mbështetje duket e palogjikshme nga një këndvështrim racional, arsyetimi i saj është bërë i qartë nga këndvështrimi i fesë dhe besimit.
Pasojat e dukshme të kësaj politike irracionale janë përçarjet në rritje në shoqërinë amerikane. Sa për Evropën, do të shohim se çfarë do të ndodhë. Tani për tani, ne kemi vetëm informacione për pjesëmarrje të gjerë në protestat pro Palestinës në disa vende.
E kishim të vështirë të kuptonim situatën aktuale sepse prisnim që Perëndimi, i cili promovonte idenë e laicizmit dhe ndarjen e kishës nga shteti, t’u përmbahej rregullave dhe parimeve të tij. Por zhvillimet e fundit dhe mbështetja e Evropës dhe e Shteteve të Bashkuara për Izraelin terrorist kanë treguar se Perëndimi është më ekstrem se edhe grupet më fanatike. /tesheshi.com/
