Në një Universitet të Amerikës, në një sallë ku kishte shumë student por në mesin e tyre edhe një Mysliman, ishte duke ligjeruar një Prof. Doktor me prejardhje AMERIKANE (jomusliman).
Gjatë Ligjeratës së tij Profesori, ligjëron temën përkatëse por papritur një studenti i vie të teshtij dhe pas teshtitjes pëshpërit diçka, profesori e vëren.
Vazhdon Profesori të ligjëroj por përsëri ai student teshtit dhe përsëri pëshpërit diçka në vetën e tij, Profesori tani sytë i mbante vetëm tek ai student. Përfundon ligjerata, studentët dalin jashtë në përjashtim të njerit të cilin Profesori e ndaloi , ai ishte një prej Vëllezërve tanë Mysliman.
Profesori: Më tërhoqi vëmendjen fakti që, pasi teshtije pëshpëritje diçka në vetëvete.
Myslimani: Po ne muslimanët e kemi pjesë të besimit që pas teshtitjës të themi “Elhamdulilah” (Falënderimi i takon Zotit), andaj kjo është qka unë flisja në vetvete.
Profesori: Po kur të kollitni, lëshoni gazra, apo tju hapet goja për gjumë, keni ndonjë shprehje edhe për këto raste?
Muslimani: përgjigjet me një përgjigje megative, Jo .
Profesori mbetet i hutuar, dhe kurioz shkon në laboratorin e tij të punës, ku fillon të studioj rreth teshtitjës së njeriut, se në çfarë pozicioni ndodhet organizmi i njeriut gjatë teshtitjes.
Më në fund mëson se gjatë teshtitjës së njeriut, në atë moment kur njeriu teshtit, të gjitha organet e njeriut ndalën, ndalet ZEMRA, mushkëritë, të gjitha…, pra njeriu në atë moment është më afër vdekjës për dallim nga rstet tjera ku nuk ndodh e njejta.
Për këtë arsye myslimanët e falënderojnë Krijuesin e tyre, që ua ktheu përsëri SHPIRTIN, prej atij momenti profesori e pranon si Islamin. Allahu Ekber we Lilahil hamd.
/mjeksiaislame/
