Pamje: Obusi britanik që godet antitankun armik
Komandanti i përgjithshëm i ushtrisë ukrainase Valery Zaluzhny publikoi një video që tregon ushtarët e tij duke përdorur një obus L119 të prodhimit britanik për të shkatërruar pajisjet ushtarake ruse.
“Njësitë tona të artilerisë përdorën barun britanik L119 për të kryer një mision luftarak. Ata shkatërruan armikun SPG-9 (armë antitank i prodhimit sovjetik) dhe municionin e tij dhe dëmtuan mortajën 2B9 Vasilek të armikut”, shkruan Valery Zaluzhny.
Më herët, ministri britanik i mbrojtjes Ben Wallace njoftoi dërgimin e më shumë se njëzet obuseve vetëlëvizëse M109 155 mm dhe 36 obuseve L119 105 mm në Ukrainë.
Arma filloi të përdoret në fund të korrikut, dhe më pas parashutistët ukrainas raportuan fillimisht për fuqinë e saj shkatërruese. Ata shpjeguan se si gjuajtja e shpejtë dhe lëvizshmëria e armës janë gjithashtu avantazhi kryesor i saj.
Parashutistët janë elita e ushtrisë ukrainase. Edhe përpara se Rusia të pushtonte Ukrainën në shkurt 2022, shtatë brigadat e sulmit ajror të atëhershëm ishin të vetmet brigada ukrainase që ishin gjithmonë në gatishmëri.
Rreth 1400 ushtarë nga çdo brigadë u trajnuan dhe pajisën për luftime të mëdha dhe të gatshëm për vendosje të menjëhershme.
Tanket Challenger 2 të prodhimit britanik, mjetet luftarake gjermane Marder dhe mjetet luftarake të Shteteve të Bashkuara Stryker që mbërritën në Ukrainë javën e kaluar janë caktuar gjithashtu për forcat elitare të sulmit ajror të Ukrainës.
Duket e çuditshme të caktosh tankun Challenger 2 71 tonësh dhe Marderin 31 tonësh në formacione që, në teori, vendosen me parashutë. Edhe Stryker, një mjet i shkathët me rrota, peshon më shumë se 16 tonë.
Por ukrainasit e dinë se çfarë po bëjnë. Parashutistët po marrin automjete të reja të rënda, sepse kjo është pikërisht ajo që do t’u nevojitet në javët dhe muajt e ardhshëm, kur ata të udhëheqin kundërsulmin e shumëpritur të Ukrainës.
Në doktrinën ushtarake ukrainase, trupat e sulmit ajror në fakt nuk udhëtojnë shumë shpesh me helikopter ose aeroplan. Sidomos jo në luftën aktuale, ku ukrainasit po luftojnë në tokën e tyre dhe ku mbrojtja ajrore ruse përjashton sulmet ajrore në shkallë të gjerë.
Në betejat e mëparshme, brigadat e sulmit ajror ukrainas ishin disi më të lehta se brigadat e mekanizuara dhe ato të tankeve.
Ndërsa një brigadë tankesh mund të kishte tre batalione tankesh, secili me rreth 30 tanke dizel T-64, T-72 ose T-80U, një brigadë sulmi ajror zakonisht kishte vetëm një kompani me tanke T-80BV.
Megjithatë, kundërofensiva e këtij viti mund të ndeshet me rezistencë më të fortë të armikut pasi – në të njëjtën kohë kur ata shpenzuan një pjesë të madhe të fuqisë së tyre luftarake sulmuese duke u përpjekur dhe duke dështuar për të kapur Bahmutin, Vuhledarin dhe disa qytete të tjera lindore – rusët po ndërtonin fortifikime të mëdha për të forcojnë fuqinë e tyre mbrojtëse. /tesheshi.com/
