Ne kemi disa vite që themi me këmbëngulje se DAESH-i është një organizatë terroriste pa taban në rajon. Megjithatë shumica e kolegëve dhe miqve tanë, sidomos ata në median perëndimore, nuk donin t’i besonin. Madje kishte edhe nga ata që e shprehnin haptazi se nuk u besonin konstatimeve tona.
Njohjet dhe raportet tona me këta homologë janë shumë të veçanta e të vjetra. Miqësia jonë nuk buron nga njohjet përmes medias sociale apo pauzat e ndonjë takimi ndërkombëtar të gazetarëve. Prezantimet dhe miqësitë tona vijnë të gjitha nga frontet e luftërave ose konflikteve të armatosura. Këta janë shokë e miq, me të cilët kemi ndarë fatin që nga lufta civile pas shpërbërjes së ish-Jugosllavisë e deri në konfliktet e shumta në Afrikë, veçanërisht në Ruandë, por edhe në Lindjen e Mesme. E kam fjalën për miq të atillë, me të cilët kemi jetuar bashkë ndonjëherë për javë të tëra nën strehën e ndonjë ndërtese të rrënuar duke ndarë kafshitën e gojës. Miqtë tanë, që kemi mbajtur dhe na kanë mbajtur në shpinë për orë apo ditë të tëra kur jemi plagosur, e kanë pritur gjithnjë me dyshim këtë realitet.
Kurse ata, që kishin arritur të shikonin realitetin e DAESH-it, nuk ia dolën dot që ta publikonin këtë në organet mediatike në të cilat punonin.
Mjaft të njohura ishin sidomos “luftërat e autoblindave” të organizatës terroriste DAESH. Përleshjet e kësaj organizate me armë të rënda dhe automjete luftarake të blinduara sikur ngjanin me taktikat dhe metodat e disa vendeve aleate të NATO-s. Përgjigjen e këtyre pyetjeve, të cilat na brenin mendjen prej një kohe të gjatë, e gjetëm në garën presidenciale të vitit të kaluar në Shtetet e Bashkuara të Amerikës.
Kandidati presidencial republikan, Donald Trump, shkroi në “Twitter” se “DAESH-in e ka themeluar Barack Obama”, një postim të cilin e fshiu më pas.
Të inkurajuar disi nga ky pohim i tashmë Presidentit Trump, kolegët tanë perëndimorë filluan të vënë në pyetje raportet e organizatës terroriste me Perëndimin.
Dhe tani le t’u hedhim një vështrim të përgjithshëm statistikave të operacioneve ushtarake, të cilat janë realizuar deri më sot kundër DAESH-it nga forcat e koalicionit ndërkombëtar të udhëhequr nga SHBA-ja.
Fluturimet e kryera ndaj DAESH-it nga vendet e koalicionit: 28.181
Ditët e operacionit: 1.185
Numri i luftëtarëve terroristë të DAESH-it të neutralizuar nga forcat e koalicionit: 5.000
Raketat dhe bombat e lëshuara kundër DAESH-it: 102.082
Në fakt, shifrat e mësipërme tregojnë shumë qartë lojën e bërë në këtë rajon. Duke qenë se numri i ushtarëve, që janë përdorur nga koalicioni dhe SHBA-ja në luftën kundër DAESH-it, është i ndryshueshëm, në këtë kontekst e kemi të pamundur të japim një shifër ekzakte. Por sikur të themi se rreth 100.000 trupa të armatosura ka vetëm organizata terroriste PYD, partnere e Shteteve të Bashkuara të Amerikës, besoj se kjo do të mjaftonte për të dhënë një ide të përgjithshme rreth situatës ushtarake.
Pak ditë më parë, Korporata Britanike e Transmetimeve (BBC) publikoi një sërë dokumentesh dhe pamjesh, që shpalosin partneritetin e DAESH-it me SHBA-në. Në kushte normale, kjo ngjarje duhet të bënte kiametin në botën perëndimore. Por askush nuk e ngriti zërin. Shtetet anëtare të Bashkimit Evropian, ku qindra njerëz kanë humbur jetën si pasojë e sulmeve të DAESH-it, preferuan heshtjen.
Nga ana tjetër, shteti i Republikës së Turqisë i dha këtij grupi terrorist një goditje të rëndë me një mobilizim ushtarak vetëm sa 1% e tablosë së operacioneve të lartpërmendura. Dhe, në më pak se 2 muaj kohë, me rreth 500 trupa, ushtria turke arriti të pastrojë të gjithë kufijtë e saj nga DAESH-i duke i dhënë kësaj organizate një grusht të fortë.
Sipas shifrave zyrtare, gjatë këtij operacioni, gati 500 ushtarë turq asgjësuan të paktën 7.000 terroristë të DAESH-it. Vlen të kujtojmë se ushtarët turq nuk morën mbështetje ajrore në ofensivën e tyre kundër DAESH-it. E ndërkohë që ushtria turke, vetëm me një operacion tokësor, i ka dhënë në 2 muaj kohë një goditje kaq të rëndë grupit terrorist DAESH; nuk është thjesht e çuditshme që forcat e koalicionit ndërkombëtar kundër DAESH-it s’kanë arritur kurrfarë suksesi, pavarësisht se në 4 vite luftë me organizatën në fjalë kanë bërë dhjetëra-mijëra sulme ajrore duke lëshuar mbi 100.000 bomba e raketa dhe kanë përdorur me rotacion në terren qindra-mijëra ushtarë e madje terroristë gjithashtu.
Lufta dhe raportet e SHBA-së me këtë organizatë terroriste tashmë s’janë më një çështje për t’u vënë në pyetje vetëm nga ne, gazetarët.
Turqia, Rusia, Britania e Madhe, Irani dhe Siria duhet të aplikojnë në lidhje me këtë çështje pranë sistemit gjyqësor ndërkombëtar përmes një kërkese të përbashkët. Sepse tashmë është zbuluar lidhja e një shteti me një grup terrorist, që ka gjakosur tërë botën duke vrarë qindra-mijëra civilë, fëmijë, gra dhe të moshuar të pafajshëm. Gjykimi rreth këtij dyshimi apo realiteti duhet të çohet në nivelin e së drejtës ndërkombëtare. Për sa kohë që kjo nuk bëhet, besimi i njerëzve për rendin botëror aktual do të tronditet edhe një tjetër herë.
Viteve të kaluara, e gjithë bota pati përqafuar shpifjet e organizatës terroriste gyleniste (FETO), një grup terrorist shumë i rrezikshëm me përmasa ndërkombëtare, i cili akuzonte Turqinë për mbështetje të terrorizmit. Madje dhe ndihmat e shtetit turk për civilët e pafajshëm dhe kryengritësit e ligjshëm i pati treguar si “ndihma për DAESH-in”, ndërsa bota perëndimore iu pat ngjitur kësaj shpifjeje si të ishte kamerdare në mes të oqeanit të stuhishëm.
Nga ana tjetër, shteti i Republikës së Turqisë i dha këtij grupi terrorist një goditje të rëndë me një mobilizim ushtarak vetëm sa 1% e tablosë së operacioneve të lartpërmendura. Dhe, në më pak se 2 muaj kohë, me rreth 500 trupa, ushtria turke arriti të pastrojë të gjithë kufijtë e saj nga DAESH-i duke i dhënë kësaj organizate një grusht të fortë.
Sipas shifrave zyrtare, gjatë këtij operacioni, gati 500 ushtarë turq asgjësuan të paktën 7.000 terroristë të DAESH-it. Vlen të kujtojmë se ushtarët turq nuk morën mbështetje ajrore në ofensivën e tyre kundër DAESH-it. E ndërkohë që ushtria turke, vetëm me një operacion tokësor, i ka dhënë në 2 muaj kohë një goditje kaq të rëndë grupit terrorist DAESH; nuk është thjesht e çuditshme që forcat e koalicionit ndërkombëtar kundër DAESH-it s’kanë arritur kurrfarë suksesi, pavarësisht se në 4 vite luftë me organizatën në fjalë kanë bërë dhjetëra-mijëra sulme ajrore duke lëshuar mbi 100.000 bomba e raketa dhe kanë përdorur me rotacion në terren qindra-mijëra ushtarë e madje terroristë gjithashtu.
Lufta dhe raportet e SHBA-së me këtë organizatë terroriste tashmë s’janë më një çështje për t’u vënë në pyetje vetëm nga ne, gazetarët.
Turqia, Rusia, Britania e Madhe, Irani dhe Siria duhet të aplikojnë në lidhje me këtë çështje pranë sistemit gjyqësor ndërkombëtar përmes një kërkese të përbashkët. Sepse tashmë është zbuluar lidhja e një shteti me një grup terrorist, që ka gjakosur tërë botën duke vrarë qindra-mijëra civilë, fëmijë, gra dhe të moshuar të pafajshëm. Gjykimi rreth këtij dyshimi apo realiteti duhet të çohet në nivelin e së drejtës ndërkombëtare. Për sa kohë që kjo nuk bëhet, besimi i njerëzve për rendin botëror aktual do të tronditet edhe një tjetër herë.
Viteve të kaluara, e gjithë bota pati përqafuar shpifjet e organizatës terroriste gyleniste (FETO), një grup terrorist shumë i rrezikshëm me përmasa ndërkombëtare, i cili akuzonte Turqinë për mbështetje të terrorizmit. Madje dhe ndihmat e shtetit turk për civilët e pafajshëm dhe kryengritësit e ligjshëm i pati treguar si “ndihma për DAESH-in”, ndërsa bota perëndimore iu pat ngjitur kësaj shpifjeje si të ishte kamerdare në mes të oqeanit të stuhishëm.
