Ne me pa të drejt menduam se koha e komunizmit kaloi dhe se Kosova u lirua nga shkau.
Debati mbi shaminë e dëshmoi të kundërtën, nëse regjimi komunistë ra sherbëtorët e tij ende vazhdojnë të bëjnë zhurmë të bezdisshme, nëse shkaun e dëbuam shkijet shqipfolës me tituj kinse analist, gazetarë, profesor e filozof orvaten ende të mbajn shtypjen mby popullin e Kosovës.
Me që thonë se duhen 40 vite që një popull të çlirohet mendërisht nga okupatori, neve do na duhet të presim edhe pak që komunistat të na ikin e ndoshta pak më shumë që shkijet shqipfolës të na ikin.
Këta njerëz me “Sindromin e Stokholmit” të pakt në numër po të zhurmshëm si lehja e qenëve në natën e qetë, që po tentojnë të përçajnë shoqrinë kosovare, me dabtin mby shaminë na hodhën dritë mbi realitetin e kohës.
Dritë që ne dashamirë të këti populli do ta shfrytzojmë për të pare më qartë e vepruar më leht. Dritë me të cilën ne do kalojmë nga faza e reagimit në fazën e veprimit.
Tentativa e tyre për përçarje edhe më shumë na e bënë të qartë sa i rëndësishëm është bashkimi, gjë të cilën me ndihmën e Zotit do ta bëjmë. Do i bashkojmë focat siq i kemi bashkuar saher që e ka kërkuar nevoja. Ne gjenerata që nuk jetojmë me ndjenjën e inferioritetit e as të kompleksuar nga askush e asgjë, me mendje të hapur dhe zemër të dlirë nuk do e lejojmë diskriminimin e motrave tona, pjesën më të ndjeshme të shoqrisë, edukatoreve të së ardhmes, ne nuk do lejojmë asnjëra nga ato të diskriminohet në çfardo forme qoft ajo. Nuk ka asnjë tolerencë e as pazarllëk në dëm të lirisë.
Feim Fejzullahu Shkup.
