Estaġfirull-llãh (tri herë).
(I kërkoj falje Allahut).
اللَّهُمَّ أَنْتَ السَّلَامُ، وَمِنْكَ السَّلَامُ، تَبَارَكْتَ يَا ذَا الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ.
All-llãhumme Entes-Selãm, we minkes-selãm, tebãrakte jã dhel xhelãli wel ikrãm.
(O Allah! Ti je Paqedhënësi dhe vetëm prej Teje pres paqen! Ti je përgjithmonë i Begatshëm, o Zotëruesi i madhështisë dhe nderimit!).[1]
لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ وَهُوعَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ، اللَّهُمَّ لَا مَانِعَ لِمَا أَعْطَيْتَ، وَلَا مُعْطِيَ لِمَا مَنَعْتَ، وَلَا يَنْفَعُ ذَا الْجَدِّ مِنْكَ الجَدُّ.
Lã ilãhe il-lAll-llãhu waḥdehu lã sherĩke leh, lehul mulku we lehul ḥamdu we huwe ‘alã kul-li shej’in ḳadĩr.[2] All-llãhumme lã mani’a limã a’ëṭajte, we lã mu’ëṭije limã mena’ëte, we lã jenfe’u dhel xheddi minkel xheddu.
(S’ka të adhuruar me të drejtë veç Allahut, Një dhe i Pashoq! Atij i takon sundimi dhe lavdia, dhe Ai është i Plotfuqishëm për çdo gjë!
O Allah! Nuk mund ta ndalojë askush atë që e ke dhënë Ti, dhe s’ka kush të japë atë që Ti e ke ndaluar! Të pasurit apo njeriut me pozitë nuk mund t’i bëjë dobi tek Ti pasuria a pozita e tij, por i bën dobi veçse puna e mirë!).[3]
لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ، وَلَهُ الْحَمدُ، وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ. لَا حَوْلَ وَلَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ، لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ، وَلَا نَعْبُدُ إِلَّا إِيَّاهُ، لَهُ النِّعْمَةُ وَلَهُ الْفَضْلُ وَلَهُ الثَّنَاءُ الْحَسَنُ، لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ وَلَوْ كَرِهَ الكَافِرُونَ.
Lã ilãhe il-lall-llãhu waḥdehu lã sherĩke leh, lehul mulku we lehul ḥamdu we huwe ‘alã kul-li shej’in ḳadĩr. Lã ḥawle we la ḳuwwete il-lã bil-lãh, lã ilãhe il-lall-llãhu, we lã na’ëbudu il-lã ijjãhu, lehun-ni’ëmetu we lehul faḍlu we lehuth-thenãul ḥasen. Lã ilãhe il-lall-llãhu muḣliṣĩne lehud-dĩne we lew kerihel kãfirũn.
)S’ka të adhuruar me të drejtë veç Allahut, Një dhe i Pashoq; Atij i takon sundimi dhe lavdia, dhe Ai është i Plotfuqishëm për çdo gjë! S’mund të bëhet asnjë lëvizje dhe nuk ka fuqi për asgjë veçse me ndihmën e Allahut! S’ka të adhuruar me të drejtë veç Allahut dhe nuk adhurojmë asnjë tjetër veç Tij! Dhuntitë dhe mirësitë janë prej Tij, dhe vetëm Atij i takon lavdi më i bukur! S’ka të adhuruar me të drejtë veç Allahut! Adhurimin e kryejmë me sinqeritet vetëm për Të, edhe pse këtë e urrejnë jobesimtarët!(.[4]
سُبْحَانَ اللَّهِ، وَالْحَمْدُ لِلَّهِ، وَاللَّهُ أَكْبَرُ.
“Subḥãnall-llãh”; “Elḥamdu lil-lãh”; “All-llãhu Ekber” – 33 herë secilën.
لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ.
Lã ilãhe il-lall-llãhu waḥdehu lã sherĩke leh, lehul mulku we lehul ḥamdu we huwe ‘alã kul-li shej’in ḳadĩr.
(S’ka të adhuruar me të drejtë veç Allahut, Një dhe i Pashoq! Atij i takon sundimi dhe lavdia, dhe Ai është i Plotfuqishëm për çdo gjë!).[5]
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
﴿قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ ۞ اللَّهُ الصَّمَدُ ۞ لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ ۞ وَلَمْ يَكُن لَّهُ كُفُوًا أَحَدٌ﴾
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
﴿قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ ۞ مِن شَرِّ مَا خَلَقَ ۞ وَمِن شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ ۞ وَمِن شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِي الْعُقَدِ ۞ وَمِن شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ﴾
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
﴿قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ ۞ مَلِكِ النَّاسِ ۞ إِلَهِ النَّاسِ ۞ مِن شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ ۞ الَّذِي يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ النَّاسِ ۞ مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ﴾
Bismil-lãhirr-rraḥmãnirr-rraḥĩm.
Ḳul huwall-llãhu eḥad,
All-llãhuṣ-Ṣamed,
lem jelid we lem jũled,
we lem jekun lehũ kufuwen eḥad.
(Me emrin e Allahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!
Thuaj: “Ai, Allahu është Një! Allahu është Eṣ Ṣamedu (Ai, të Cilit i drejtohen krijesat për nevojat e tyre). Ai as nuk lind, as nuk është i lindur. Dhe askush nuk është i barabartë me Atë!).”
Bismil-lãhirr-rraḥmãnirr-rraḥĩm.
Ḳul e’ũdhu bi rabbil feleḳ,
min sherri mã ḣaleḳ,
we min sherri ġãsiḳin idhã weḳab,
we min sherrin-neffãthãti fil ‘uḳad,
we min sherri ḥãsidin idha ḥased.
(Me emrin e Allahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!
Thuaj: “Kërkoj mbështetje te Zoti i agimit, që të më mbrojë nga sherri i gjithçkaje që Ai ka krijuar, dhe nga sherri i natës, kur bie terri, dhe nga sherri i magjistarëve, që fryjnë në nyje magjie, dhe nga sherri i smirëziut, kur vepron me smirë).
Bismil-lãhirr-rraḥmãnirr-rraḥĩm.
Ḳul e’ũdhu bi rabbin-nãs,
Melikin-nãs,
Ilãhin-nãs,
min sherril weswãsil ḣan-nãs,
el-ledhĩ juweswisu fĩ ṣudũrin-nãs,
minel xhinneti wen-nãs.
(Me emrin e Allahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!
Thuaj: “Kërkoj mbrojtje te Zoti i njerëzve, Sundimtari i njerëzve, i Adhuruari (i vetëm me të drejtë) i njerëzve, nga sherri i shejtanit ngacmues që fshihet (kur përmendet Allahu), e që hedh të liga e dyshime në gjoksin e njerëzve, (qoftë ai shejtan) prej xhindëve ose njerëzve!”).
(Këto tri sure i themi pas çdo namazi farz).[6]
﴿اللّهُ لَا إِلَـهَ إِلَّا هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ لَا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلَا نَوْمٌ لَّهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الأَرْضِ مَن ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلَّا بِإِذْنِهِ يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلَا يُحِيطُونَ بِشَيْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلَّا بِمَا شَاء وَسِعَ كُرْسِيُّهُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ وَلَا يَؤُودُهُ حِفْظُهُمَا وَهُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ﴾
All-llãhu lã ilãhe il-lã huwel Ḥajjul Ḳajjũm. Lã te’ḣudhuhu sinetun we lã newm. Lehu mã fis-semãwãti we mã fil erḍ. Men dhel-ledhĩ jeshfe’u ‘indehu il-lã bi idhnihi. Ja’ëlemu mã bejne ejdĩhim we mã ḣalfehum, we lã juḥĩṭũne bi shej’in min ‘ilmihi il-lã bimã shãe. Wesi’a kursijjuhus-semãwãti wel erḍa, we lã je’ũduhu ḥifḍhuhumã we huwel ‘Alijjul ‘Aḍhĩm.
(Pas çdo namazi farz).
(Allahu është Ai, përveç të Cilit nuk ka të adhuruar tjetër me të drejtë, i Gjalli, i Përjetshmi, Mbajtësi i gjithçkaje! Atë nuk e kap as dremitja, as gjumi! Atij i përket gjithçka që gjendet në qiej dhe gjithçka që gjendet në Tokë. Kush mund të ndërhyjë tek Ai për ndokënd pa lejen e Tij? Ai di çdo gjë që u ka ndodhur krijesave në të shkuarën dhe çdo gjë që do t’u ndodhë në të ardhmen, kurse ata nuk mund të përvetësojnë asgjë nga Dituria e Tij, përveçse aq sa Ai dëshiron.
Kursi-u[7] i Tij përfshin qiejt dhe Tokën dhe Ai nuk e ka të rëndë t’i ruajë ato. Ai është i Larti, Madhështori!).[8]
لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ يُحْيِي وَيُمِيتُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ.
Lã ilãhe il-lall-llãhu waḥdehu lã sherĩke leh. Lehul mulku we lehul ḥamdu, juḥjĩ we jumĩt we huwe ‘alã kul-li shej’in ḳadĩr.
(Dhjetë herë pas namazit të akshamit, dhe po aq pas namazit të sabahut).
(S’ka të adhuruar me të drejtë veç Allahut, Një dhe i Pashoq! Atij i takon sundimi dhe lavdia, Ai jep jetë dhe jep vdekje! Dhe Ai është i Plotfuqishëm për çdo gjë!).[9]
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ عِلْمًا نَافِعًا، وَرِزْقًا طَيِّبًا، وَعَمَلًا مُتَقَبَّلًا.
All-llãhumme innĩ es’eluke ‘ilmen nãfi’an, we rizḳan ṭajjiben, we ‘amelen muteḳabbelen.
(Pas selamit në namazin e sabahut).
(O Allah! Unë të kërkoj dije të dobishme, rrizk (furnizim) të mirë dhe punë të pranuar!)[10]
Seid el Kahtani – MBUROJA E MUSLIMANIT – (Dhikri i Kuranit dhe Sunetit)
[1]Muslimi.
[2]Transmetimi ku thuhet se kjo pjesë e këtij dhikri përsëritet tri herë nuk është i saktë (Silsile daife: 5598).
[3]Buhariu dhe Muslimi.
[4]Muslimi.
[5]Muslimi. Në këtë hadith Pejgamberi ﷺ thotë: “Kush e thotë këtë dhikër pas çdo namazi, i falen gjynahet qofshin edhe sa shkuma e detit”. (Muslimi).
[6]Ebu Davudi, Tirmidhiu dhe Nesaiu (Sahih Tirmidhi). Këto tri sure quhen: «Mbrojtëset» (Fet’hul Bari).
[7][Kursi-u është një krijesë e madhe e Allahut. Ai është një trup tjetër dhe jo vetë Arshi (Froni) i Allahut. Me madhësinë që ka Kursi-u përfshin qiejt dhe Tokën, edhe pse është shumë më i vogël sesa Arshi].
[8]Pejgamberi ﷺ thotë: “Kush lexon ajetin Kursij pas çdo namazi farz, nuk e ndan nga hyrja në Xhenet asgjë, vetëm se vdekja!” Nesaiu në “Amelul jeumi vel lejleti” (Sahih Xhami).
[9]Tirmidhiu dhe Ahmedi [Sahihut tergib].
[10]Ibn Maxhe (Sahih Ibn Maxhe).
