Në një radio po transmetohej një emision i drejtpërdrejt (‘live’), ishte program kontaktues, dhe aty po lajmëroheshin dëgjues të ndryshëm. Aty po flitej për problemet e përditshme të njerëzve.
Në program, gjithashtu, u lajmërua edhe një gjyshe plakë. Ajo po ankohej se nuk kishte asgjë për të ngrënë, as miell, as kripë, as kafe, nuk kishte asgjë, por, në fund, ajo tha se shpreson se Zoti edhe asaj do t’ia sigurojë furnizimin.
Atë emision ishte duke e dëgjuar edhe një njeri i pasur, zotëri, përndryshe ateist, dhe vendosi që të tallej me gjyshen, dhe ta poshtërojë. Ai e urdhëroi punëtorin e tij që ta përgatiste një pako të mirë dhe t’ia dërgonte gjyshes te dera, por detyrimisht, t’i thoshte asaj se këtë paketë po ia dërgonte – shejtani.
Dhe ashtu ndodhi. Punëtori e përgatiti një paketë të mirë dhe ia dërgoi gjyshes. Gjyshja e shikoi paketën, në paketë kishte miell, kafe, sheqer, mish të thatë…. gjithçka nga pak. Gjyshja shumë u bë e lumtur. E falënderoi punëtorin dhe e ftoi në shtëpi për të pirë kafe.
- Eja, që gjyshja ta përgatis një kafe për ty. Do të jetë shpejtë.
- Nuk kam kohë, gjyshe, jam duke nxituar.
- Si nuk ke kohë, eja hyn.
- Me të vërtetë nuk kam kohë. Më duhet të shkoj. Por, gjyshe, a të intereson se kush ta ka dërguar këtë?
- O biri im, kjo nuk më intereson. Kur mua i dashuri Allah, ma përcakton nafakën dhe vendos që unë të marr diçka, Ai e urdhëron, nëse ka nevojë, edhe shejtanin, që të ma sjellë!
Përkthim: Miftar Ajdini
