Përulja në sexhde (vendosja e ballit në tokë gjatë faljes) konsiderohet më e rëndësishme sesa rukuja (qëndrimi në gjunjë për atë që falet) dhe qëndrimi në këmbë në namaz.
Sexhdeja manifeston më tepër modesti, është më afër tokës. Adhurimi që është më i fshehur është më i vlefshëm sesa adhurimet tjera që janë të haptë, vetëm ato (adhurime) për të cilat ka argument.
Sexhdeja tregon më tepër fshehtësinë, është më poshtë tokës, tregon më tepër nënshtrueshmëri, përulësi dhe pohim neglizhence. Gjatë përuljes e lutjes në sexhde zëri është më i fshehtë (ultë) sesa gjatë qëndrimit në këmbë dhe qëndrimit në ruku.
Shejh Abdulaziz Et-Tarifi
