Një inxhinier u thirr për të riparuar një kompjuter.
Ai u ul në frontin e ekranit, duke shtypur disa butona,e pèrshpèriste diçka me veten e tij dhe e fiku atë off.
Ai mori një kaçavidë tè vogël nga xhepi i tij dhe vetèm e shtrèngoi një vidë të vogël. Pastaj ai e ndezi kompjuterin dhe zbuloi se kompjuteri punon e ai ka njè punim tè përkryer.
Pronari i kompanisë ishte i kënaqur dhe i ofroi të paguajë faturën në vend.
– “Sa tè kam borxh ty?” – I tha
– “Një total prej 1000 €”
– “Një mijë euro? mijë euro për disa minuta të punës?!, Njè mijè euro thjesht për të shtrènguar një vidë të vogël?! unë e di se ky kompjuter super kushton shumë dhe është e rëndësishme për punën tonë, por një mijë … Euro është një sasi e çmendur! Unë do të paguajnë vetëm kur do tè mè dërgosh një faturë të detajuar për të justifikuar këtë shifër! “
Tekniku kthye dhe u largua.
Të nesërmen në mëngjes, Presidenti mori faturën, lexoni me kujdes, tundi kokën dhe u bè gati pèr tè paguar faturèn , pa u vonuar.
Fatura ishte si mè poshtè:
Shèrbimi i ofruar:
– Shtrèngimi i vidës: 1 Euro
– Pèr tè ditur cfarè vide duhet shtrënguar: 999 Euro
Kjo histori është e dedikuar për profesionistët të cilët çdo ditë përballen me turpin e atyre që nga padituria nuk mund të kuptojnë vlerën e njohurive profesionale.
Morali: Fitojmè pèr aq sa dimë,jo pèr atè qè bëjmë.
