Në Lahore të Pakistanit ndërroi jetë shkrimtarja e njohur Merjem Xhemile, e lindur me emrin Margaret Marcus.
“E kush kërkon fe tjetër përveç Fesë Islame, atij kurrsesi nuk i pranohet, dhe ai në botën tjetër është nga të dëshpëruarit.” (Kur’ani: Ali Imran, 85)
Me këtë ajet nga Kur’ani i Madhërueshëm, që është Fjala e Allahut, e fillon librin e saj me titull “Islam and Modernism” (Islami dhe Modernizmi), ish-studentja amerikane e Universitetit të Nju Jorkut, zonja Merjem Xhemile, libër që bëri jehonë e që u botua në gjuhën angleze në qytetin Lahore të Pakistanit.
Kush është zonja Merjem Xhemile?
Zonja Merjem Xhemile është një e konvertuar amerikane, autore e rreth dyzet librave.
U lind nga prindër amerikanë, me prejardhje gjermane-hebraike, në Nju Jork, në vitin 1934.
Si nxënëse, e më vonë edhe si studente në Universitetin e Nju Jorkut, dallohej prej të gjithëve me zgjuarsinë e seriozitetin e saj në mësime e studime. Ishte adhuruese e madhe e librit, vazhdimisht lexonte, ngase ishte e pangopur për dituri.
Kur lindi, prindërit e saj e emëruan me emrin Margaret Marcus, por erdhi një ditë kur ajo e ndërroi emrin dhe fenë e saj. Rruga deri në agimin e asaj dite ishte e gjatë, e mundimshme, përplot dëshpërime e zhgënjime. Më në fund u bë ashtu siç dëshiroi i Madhi Zot: Feja Islame, Drita e saj, ngadhënjeu mbi errësirën e filozofisë, humanizmit ateist, materializmit, bahaizmit dhe cionizmit.
Në librin e lartpërmendur, “Islami dhe Modernizmi”, zonja Merjem Xhemile përshkruan rrugën e vet jetësore në kapitullin e parë, me titullin: “Përse e pranova Islamin?” Një përshkrim interesant, prekës dhe frymëzues, ku ajo ndër të tjera thotë:
“Gjatë adoleshencës isha nën ndikimin e filozofisë humaniste. Kur fillova të përkryhem intelektualisht nuk kënaqesha më me ateizmin e kësaj filozofie. Pas një kohe iu bashkëngjita grupit të bahaive në Nju Jork. Në fillim, bahaizmi më dukej tërheqës, meqë edhe prejardhjen e kishte islame… Por, kur zbulova sesa keq kanë devijuar e dështuar, pas një viti u largova tejet e dëshpëruar prej tyre.
Në moshën 18-të vjeçare u bëra anëtare e lëvizjes fetare të quajtur “Mizrachi hatzair”, që ishte një lëvizje cioniste. Kur e kuptova natyrën e vërtetë të cionizmit, i cili nxit dhe farkon armiqësinë ndërmjet hebrenjve dhe arabëve, pas disa muajsh e braktisa këtë lëvizje dhe prej tyre u ndava e mërzitur dhe e zhgënjyer.
Kur isha 20 vjeçe, e njëkohësisht studente në Universitetin e Nju Jorkut, profesori im, Rabbi Abraham Isaak Katch, përpiqej në çdo mënyrë të na bindte se Islami rrjedh nga Judaizmi! Aq më tepër edhe tekstet universitare, që ishin të shkruara prej tij, kishin atë përmbajtje dhe synonin atë qëllim, që studentët të binden se Judaizmi është burim i Islamit dhe se është superior ndaj tij! Sa më përket mua, në vend që të më bindnin, fjalët dhe veprat e profesorit arritën efekt të kundërt!
Megjithëse kisha dëshirë që të bëhem muslimane që në atë kohë, pra kur isha studente 20 vjeçare, pengesë e pakalueshme mu bë familja. Ata më qortonin, më paralajmëronin se Feja Islame do ta ndërlikojë jetën time dhe se ajo fe nuk është si Judaizmi e Krishterimi, që janë pjesë e traditës amerikane. Më thoshin se Feja Islame do të më tjetërsojë dhe si pasojë e kësaj do të armiqësohem me familjen dhe do të izolohem nga rrethi e komuniteti…
Besimi im në atë moshë nuk ishte aq i fortë sa t’u bëja ballë këtyre presioneve. Pjesërisht si rezultat i këtyre presioneve, pata një tronditje të brendshme, u sëmura rëndë dhe u detyrova t’i ndërpres studimet… Për afër dy vjet isha në depresion të thellë. Gjatë viteve 1957-1959, prindërit më vendosën në spitale private dhe shtetërore. Ndërsa qëndroja në spital, një ditë u betova: “Nëse ndonjëherë shërohem, përmirësohem dhe dal nga spitali, do ta pranoj Fenë Islame.”
Deshi i Madhi Zot dhe gjendja shëndetësore e Margaretës u përmirësua dhe ajo doli nga spitali. Porsa doli nga spitali, filloi të hulumtojë nëpër Nju Jork se ku mund të takojë besimtarë e besimtare të Fesë Islame. Për fat të mirë gjeti ata që ishin ndër njerëzit më të mirë, për të cilët vetëm se kishte shpresuar se mund t’i gjente ndonjëherë.
Ndërkohë, ajo filloi të shkruajë për Fenë Islame dhe ta mbrojë atë nga akuzat e rënda që i bëheshin nga të gjitha anët, sipas direktivave të aleancës hebraiko-krishtere dhe qarqeve sekulariste anti-islame. Botoi shumë punime e studime në revista islame dhe emri i saj u bë mjaft i njohur. Njëkohësisht, mbante korrespondencë me udhëheqësit më eminentë të rizgjimit islam në mbarë botën. Mbante letërkëmbime me Shejh Ibrahimin që ishte lider i ulemave në Algjeri, dr. Muhammedin dhe Al-Az’-harin në Egjipt, dr. Mahmud F. Hoballahun që ishte drejtor i Qendrës Islame në Uashington, dr. Hamidullahun e Parisit, dr. Said Ramadanin që ishte drejtor i Qendrës Islame të Gjenevës dhe me dijetarin e mirënjohur Mevlana Sejjid Ebul Ala Mevdudiun në Pakistan.
Betimin që kishte dhënë studentja Margaret Marcus sa ishte në spital, se nëse shërohet dhe lëshohet nga spitali do ta pranojë Fenë Islame, Allahu xh.sh. ia kishte dëgjuar dhe ia realizoi. Ditën e Madhërueshme të Kurban Bajramit, në praninë e dy dëshmitarëve, studentja amerikane Margaret Marcus e tha me gojë e me zemër Fjalën e Dëshmisë:
“Dëshmoj se s’ka zot tjetër veç Allahut dhe se Muhamedi është i Dërguari i Tij” dhe kështu, pas Fjalës së Dëshmisë, ajo u bë muslimane edhe zyrtarisht.
Në Qendrën Islame në Bruklin, Nju Jork, mori certifikatën me emrin e ri musliman, Merjem Xhemile, të cilën ia lëshoi udhëheqësi i Qendrës, Shejh Daudi.
Merjem Xhemile thotë se krenohet me emrin e ri musliman, sikurse edhe me Fenë Islame, të cilën e përqafon me gjithë shpirt! Këtë e dëshmoi edhe me vepra, duke shkruar rreth dyzet libra…
Më në fund, zonja Merjem Xhemileh thotë:
“Nuk e pranova Fenë Islame nga urrejtja ndaj të parëve të mi, ose ndaj popullit tim, por për mua kjo do të thotë kalim nga një fe që po jep shpirt dhe që është aq e kufizuar, në një fe dinamike e plot gjallëri… Feja Islame është e Vërteta Hyjnore Universale, e cila vlen për çdo vend e për çdo kohë…”
Zonja Merjem Xhemile ka botuar mbi 30 libra, disa prej tyre janë:
1. ISLAM VERSUS THE WEST
2. ISLAM AND MODERNISM
3. ISLAM IN THEORY AND PRACTICE
4. ISLAM VERSUS AHL AL KITAB PAST AND PRESENT
5. AHMAD KHALIL
6. ISLAM AND ORIENTALISM
7. WESTERN CIVILIZATION CONDEMNED BY ITSELF
8. CORRESPONDENCE BETWEEN MAULANA MAUDOODI AND MARYUM JAMEELAH
9. ISLAM AND WESTERN SOCIETY
10. A MANIFESTO OF THE ISLAMIC MOVEMENT
11. IS WESTERN CIVILIZATION UNIVERSAL
12. WHO IS MAUDOODI ?
13. WHY I EMBRACED ISLAM
14. ISLAM AND THE MUSLIM WOMAN TODAY
15. ISLAM AND SOCIAL HABITS
16. ISLAMIC CULTURE IN THEORY AND PRACTICE
17. THREE GREAT ISLAMIC MOVEMENTS IN THE ARAB WORLD OF THE RECENT PAST
18. SHAIKH HASAN AL BANNA AND IKHWAN AL MUSLIMUN
19. A GREAT ISLAMIC MOVEMENT IN TURKEY
20. TWO MUJAHIDIN OF THE RECENT PAST AND THEIR STRUGGLE FOR FREEDOM AGAINST FOREIGN RULE
21. THE GENERATION GAP ITS CAUSES AND CONSEQUENCES
22. WESTERNIZATION VERSUS MUSLIMS
23. WESTERNIZATION AND HUMAN WELFARE
24. MODERN TECHNOLOGY AND THE DEHUMANIZATION OF MAN
25. ISLAM AND MODERN MAN …
Mexhid Yvejsi, Gjakovë