Një udhëheqës falej pas një imami i cili kishte zakon të zgjaste këndimin e Kuranit në namaz, kështu që udhëheqësi e ndaloi pas namazit dhe e urdhëroi që mos ta zgjaste leximin, duke e urdhëruar, lexo një apo dy ajete nga Kurani për çdo rekat ….
Erdhë koha e akshamit dhe prapë e falën namazin së bashku, pasi që imami e këndoi Fatihan filloj të këndoj ajetin
(ﻭَﻗَﺎﻟُﻮﺍ ﺭَﺑَّﻨَﺎ ﺇِﻧَّﺎ ﺃَﻃَﻌْﻨَﺎ ﺳَﺎﺩَﺗَﻨَﺎ ﻭَﻛُﺒَﺮَﺍﺀﻧَﺎ ﻓَﺄَﺿَﻠُّﻮﻧَﺎ ﺍﻟﺴَّﺒِﻴﻠَﺎ)
Dhe thonë: “Zoti ynë, ne i dëgjuam udhëheqësit tanë dhe të parët tanë, por ata na shmangën nga rruga e drejtë” (Ah’zab 67)
Dhe në rekatin e dytë pasi që e këndojë Fatihan Imami këndojë prapë një ajet tjetër të shkurtër
(ﺭَﺑَّﻨَﺎ ﺁﺗِﻬِﻢْ ﺿِﻌْﻔَﻴْﻦِ ﻣِﻦَ ﺍﻟْﻌَﺬَﺍﺏِ ﻭَاﻟْﻌَﻨْﻬُﻢْ ﻟَﻌْﻨﺎً ﻛَﺒِﻴﺮﺍً)
Zoti ynë, jepu atyre dënim të dyfishtë dhe mallkoj ata me një mallkim të madh…(Ah’zab 68)
Pas namazit udhëheqësi i tha imamit këndo, zgjate këndimin tënd sa të kesh dëshirë, përveç këtyre dy ajeteve…
Përkthim
Armend I. Haxhiu
