“Me larjen e fytyres gjate abdesit, bien ose largohen te gjitha mekatet e syve te njeriut,
me larjen e duarve bien mekatet prej duarve te tij,
me larjen e kembeve bien mekatet e kembeve te tij…,
derisa te jete i paster prej te gjitha mekateve.
Per kete, kur Allahu e permendi abdesin, guslin dhe tejemumin, tha: “Allahu nuk deshiron t’ju krijoje ndonje veshtiresi, por deshiron t’ju pastroje” d.m.th: pastrim te jashtem dhe te brendshem, fizik dhe shpirteror,
“Dhe t’i plotesoje dhuntite e Tij ndaj jush qe te jeni falenderues.” (El Maide, 6)
Eshte e udhes per besimtarin qe kur te marre abdest, ta ndieje kete domethenie, qe abdesti i tij eshte shlyerje e mekateve te tij, me qellim qe permes ketij abdesti edhe te llogarite shperblimin tek Allahu i Madherishem.”
Sherh Rijadu Salihin, vell. II.
Shejh Uthejmin rahimehullah
