Mediat e ndryshme nëpër botë kanë kapur imazhin e një femre, e cila sipas analistëve duket të jetë një prej viktimave të masakrës së Parisit. Figura e saj e shfaqur nëpër të gjitha ekranet, ka sjellë në pah edhe një çudi, çudia qëndron se e njëjta të paktën në katër masakra ka qenë prezente rastësisht, dhe edhe më rastësisht ka ndodhur që në të gjitha këto ka qenë viktima që ka ilustruar imazhin trishtues të këtyre ngjarjeve.
A mos ka këtu diçka prej asaj që quhet punë e brendshme ose provokim i organizuar.
Nëse ka dicka të vërtet prej kësaj që dyshohet, mjerë për këta popuj që sakrifikojnë civilët e tyre për qëllime të padrejta. Shembuj të tillë kishte bërë edhe regjimi i Millosheviqit që kishte urdhëruar vrasjen e të rinjve serbë në diskotekat e Pejës, që të kriminalizonte UCK-në. Dhe edhe atëherë kishte simpatizantë injorantë nga populli ynë shqiptar që pranuan këtë vepër si “heroizëm dhe trimëri të tyre”, vepër e cila u pranua nga Qeveria serbe vetëm pas 15 viteve më pas.
