” Unë, sundimtari i Azerbajxhanit, Anadollit, Rumelisë, Ballkanit, Karamanit, Irakut, Arabisë, Egjiptit, sundimtari i kontinenteve dhe i detrave, sulltan Sulejmani i biri i sulltan Selimit të Rreptë, ty, Fransua, guvernator i guvernës së Francës…
…Dëgjova se në vendin tuaj na qenka shpikur një dëfrim i ulët i quajtur dans, ku meshkujt dhe femrat kërcekan të përqafuar me njëri-tjetrin duke ekspozuar para të tjerëve një sjellje të huaj për moralin dhe ndjenjën e turpit ! Ndërkaq, meqë jemi dy vende kufitarë, ka mundësi që kjo sjellje e turpshme të kalojë edhe në vendin tim. Prandaj, sapo t’ju bjerë në dorë kjo letër, t’i jepet fund këtij maskarallëku! Përndryshe, sigurisht që kam fuqi të vij atje e t’i jap fund vetë!”
Historiani Hammer shënon se, pas kësaj letre, dansi në Francë u ndalua plot njëqind vjet!
