Ndërsa Hollanda përgatitej për zgjedhjet më kontraverse të saj në dekada, pak prisnin që qyteti multi-kulturor si Roterdami të dilte në titujt e parë të shtypit për shkak të protestave e trazirave- ashtu siç ka ndodhur.
“Policia rrahu burra dhe gra me shkopa gome”, thotë Jessy De Abreu. “Ata i goditën njerëzit në fytyrë, i tërhoqën për flokësh dhe u vunë prangat”.
27-vjeçarja De Abreu, bashkëthemeluese “StopBlackFace.com”, përshkruan në këtë mënyrë një protestë në Roterdam nëntorin e kaluar, në të cilën ajo po protestonte kundër personazhit të Petes së Zi – “ndihmësi” i Shën Nikolasit, që ishte portretizuar me një fytyrë të ngjyrosur në të zezë dhe me flokë kaçurrela.
Dhuna u reflektua fundjavën e shkuar edhe kur anëtarë të komunitetit të madh turk të qytetit dolën në rrugë për të protestuar pas ndalimit për të hyrë në vend të dy ministrave të nisur nga Turqia. Sërish, policia u përlesh me demostruesit, duke përdorur ujin me presion dhe qentë ndaj tyre. 
Ndërsa Hollanda votoi në zgjedhjet për parlamentin të karakterizuara nga retorika e ndezur si nga kryeministri Mark Rutte ashtu edhe nga sfidanti i vijës së ashpër të djathtë, Geert Wilders, qyteti më kozmopolit i saj po përjeton një moment në kërkim të identitetit.
Me 47 për qind të popullsisë me origjinë jo-hollandeze, Roterdami është krenar për përbërjen e tij multi-etnike, dhe në vitin 2009 e çimentoi edhe më tej statusin e tij multi-kulturor me zgjedhjen në krye të qytetit të Ahmed Aboutaleb, kryebashkiakut të parë musliman në një qytet hollandez.
Megjithatë, pavarësisht diversitetit, qyteti përjeton vështirësi për t’i bërë gjithë qytetarët e vet të ndjehen si në shtëpi. Ahmet Erdogan, aktivisti 31-vjeçar është një banor krenar i Roterdamit, apo një “roterdams” krenar. “Roterdami është një qytet i bukur për të jetuar”, thotë ai. Por si lider komunitar me origjinë turke, ai thotë se është i shqetësuar për atë që duket të jetë ksenofobi e pandalshme në rritje. “Në pesë apo dhjetë vitet e fundit, Roterdami është shndërruar në një qytet më racist. Ka shumë Islamofobi”.
Edhe pse ai ka qenë dëshmitar i zgjedhjes së Aboutaleb në detyrën e lartë, Erdogan mendon se të pasurit e një kryebashkiaku musliman nuk e ka zgjidhur problemin. “Nuk ndihmoi fare”, thotë ai. “Që kur kemi një kryebashkiak musliman, problemi i ksenofobisë është zgjeruar. Por kur ua kujton këtë njerëzve, përgjigja që merr është e tillë: ‘Mund të jesh çdo gjë në Roterdam – shiko, ne kemi madje, një kryebashkiak musliman!”.
Edhe De Abreu bie dakord, duke vënë në dukje edhe shpërndarjen e protestave për “Peten e zi”. “Hollanda e sheh veten si liberale, vend tolerant dhe ndaj beson se nuk mund të jetë kurrë raciste”, thotë ajo. Roterdami, në veçanti, krenohet shumë me të qënit liberal- e kjo ka kuptimin se racizmi adresohet rrallë.
Në mënyrë paradoksale, racizmi i fjetur i qytetit nuk ka ndikuar në popullaritetin e kryebashkiakut Aboutaleb mes mbështetësve të Partisë së Lirisë – partisë nacionaliste të së djathtës që drejtohet nga Wilders, i cili 9 dhjetorin e kaluar, u dënua për nxitje të diskriminimit. Sipas një sondazhi mes mbështetësve të kësaj partie në qytet, kryebashkiaku musliman i qytetit është më popullor sesa kryeministri. Dhe shumë në komunitetin musliman që supozohet se do të ndjenin përafri me Aboutaleb, në vend të kësaj, ndjehen të injoruar.
Pjesë e problemit është një ndasi e qenësishme sociale që reflektohet në gjeografinë e qytetit. Pas bombardimit të Roterdamit gjatë Luftës së Dytë Botërore, qyteti ndërmorri një përpjekje aktive për të adresuar ndasitë sociale. Roterdami industrial i para-luftës ishte plot me lagje të mbipopulluara dhe të varfra: rindërtimi i qytetit ishte një mundësi për të siguruar një përzjerje më të mirë të njerëzve.
E megjithatë, edhe sot, zona e pasur Kralingen në veri të lumit Nieuëe Maas është një botë e tërë larg nga disa lagje në bregun jugor, ku, sipas zyrës së nënkryetarit të Bashkisë, Edëin Cornelisse “ka shumë papunësi, strehim të pamjaftueshëm dhe arsim të dobët”.
Një zonë që ka avancuar shumë është Katendrecht, lagje deposh në bregun jugor që historikisht ka strehuar punonjësit e moleve. “Nëse sheh Katendrecht tani, nuk e njeh nga ç’ishte pesë vjet më parë”.
Por, ka nga ata që argumentojnë se transformimi i zonave më të varfra në zona më tërheqëse për klasën e mesme ka një nënkuptim racizmi. Propozimi për të shembur 20 mijë prona që janë blloqe sociale dhe zëvendësimi i tyre me 36 mijë shtëpi më të mira u ngrit mbi një fushatë që kishte nuanca ksenofobie.
“Kishte video në këtë fushatë që bënin fjalë se shembjet ishin të nevojshme për të shmangur shkatërrimin e mëtejshëm që karakterizohej në to nga një xhami gjigande në sfond dhe antena satelitore mbi ndërtesat e apartamenteve”.
Gjithsesi, nuk mungojnë përpjekjet për të qetësuar situatën, e megjithatë Roterdamin duket se e presin kohë të vështira.
Përgatiti: Juli Prifti – /tesheshi.com/
