Dashuria e nënës ndikon në zhvillimin e trurit të fëmijës

Një studim i Universitetit të Washingtonit ka arritur në përfundimin se fëmijët të cilët kanë pasur gjithmonë prindërit apo një të afërm që i përkëdhelte kur shkojnë në shkollë janë më të përqendruar dhe të çlirët në procesin e mësim nxënies.
Studiuesit kanë gjetur një lidhje mes këtij përqendrimi që vjen nga një pjesë e caktuar e trurit dhe përkujdesjes së prindërve, në veçanti të nënës. Sipas këtij studimi, fëmijët që rriten me dashuri dhe përkujdesje janë më të prirur të përshtaten kollaj me mjedisin ku ndodhen dhe të arrijnë rezultate të mira, pasi truri i tyre është më i zhvilluar.
Kur trupi përballet me kushte të vështira apo stresante, truri aktivizon sistemin nervor autonom, një sistem i pavullnetshëm që kontrollon lirimin e hormoneve të stresit. Këto hormone na ndihmojë për të përballuar stresin duke rritur rrahjet e zemrës dhe stimulimin e trupit për të reaguar. Hipokampus është struktura kryesore e përfshirë në këtë përgjigje të pavullnetshme dhe gjithashtu luan një rol kyç në proceset e të mësuarit dhe kujtesës. Pikërisht kjo strukturë e trurit zhvillohet më shumë, kur një fëmijë rritet me dashuri.
Disa studime të mëparshme kishin sugjeruar se një prind i kujdesshëm mund të inkurajojnë zhvillimin e trurit, por deri tani nuk kishte prova solide empirike që vërtetonin ndryshimet neuro-anatomike të favorizuara nga një njeri i dashur.
Autori i këtij studimi argumenton se baballarët dhe nënat duhet të marrin një trajnim specifik për mënyrën se si të kujdesen për mbështetjen dhe fëmijët e tyre dhe duhet të dinë bazat më elementare të një kujdestari kompetent. Është e qartë se kjo ndodh rrallë dhe në fakt nuk ekzistojnë, së paku në vendin tonë. Megjithatë, nevoja për shërbime të tilla po bëhet gjithnjë e më e qartë.