Jeta e besimtarit nuk është ndyshe, veçse me sprova

Seid ibn Musejebi u vra.

Seid ibn Xhubejri vdiq me kokë të prerë.

Imam Shafiu vdiq si rezultat i rrahjes së dhunshme me shkopinj.

Sufjan Theuriu vdiq i arratisur.

Taberiu vdiq i rrethuar (nga armiqtë).

Buhariu vdiq i braktisur.

Nesaiu u vra.

Ibn Hazmi vdiq i përndjekur

Ijadi vdiq i helmuar.

Shejhulislam Ibn Tejmija vdiq në burg.

Nuajm ibn Hamadi vdiq i lidhur me zinxhirë, u zvarrit me zinxhirët e tij dhe u hodh në një gropë; nuk e pastruan dhe nuk ia falën xhenazen.

Ja, kjo është gjendja dijetarëve; jetën e tyre e çojnë për të përcjellë fjalën e së vërtetës dhe mesazhet e Allahut.

Allahu i Lartësuar thotë: “Elif, Lâm, Mîm. Vërtet mendojnë njerëzit, se do të lihen të thonë “Ne besojmë”, pa u vënë në provë?! Ne i kemi sprovuar ata që kanë qenë para tyre, në mënyrë që, Allahu të dallojë ata, që thonë të vërtetën dhe, ata që gënjejnë. A mos mendojnë ata që bëjnë vepra të këqija, se do t’i shpëtojnë dënimit Tonë?! Sa keq që gjykojnë ata!” (El Ankebut, 1-4)

Jeta e besimtarit nuk është ndyshe, veçse me sprova. E sprova bëhet kënaqësi duke bërë durim; e durimi nuk është i plotë, veçse duke qenë i kënaqur (me caktimin e Allahut).

“… duroni, sepse toka është e Allahut. Ai ia jep atë trashëgim cilit të dojë prej robërve të Vet. Fundi i lumtur u takon atyre që i frikësohen Allahut”. (El Araf, 128)

Dr. Muhamed Jusri Ibrahim
Përktheu: Burim Koçinaj