Ekzistojnë shumë ajete kuranore që përmbajnë udhëzime se si njeriu të lirohet nga brengat dhe të arrijë lumturinë në këtë botë…
Allahu i Madhërishëm thotë: “Ne e dimë mirë, që ty të ngushtohet zemra nga fjalët e tyre, andaj, lartësoje Zotin tënd duke e lavdëruar dhe bëhu prej atyre që i përulen Atij duke u falur. Dhe adhuroje Zotin tënd derisa të jesh gjallë.” (Hixhr 97-99).
I Dërguari i Allahut s.a.v.s. brengosej sepse populli i tij, edhe pse ishin të vetëdijshëm për sinqeritetin e tij dhe shihnin argumentet e pejgamberisë, e quanin gënjeshtar, magjistar etj… Ai brengosej sepse e dinte se çfarë dënimi i pret në botën tjetër nëse vdesin pa u penduar. Atij i vinte keq për këtë.
Allahu i Madhërishëm e mësoi Pejgamberin a.s. për disa vepra që do ta zbusin pikëllimin e tij dhe do ta lirojnë nga brengat:
– E urdhëroi ta lavdëroj (fjalët subhanallah janë një dhikr i veçantë në këtë kontekst);
– Pastaj e urdhëroi të fal namazin (namazi si term i përgjithshëm këtu).
– Pastaj e urdhëroi të preokupohet me adhurim me plotkuptimin e fjalës (fjala ibadet këtu lidhet me dhikrin dhe namazin).
Sa e sa udhëzime mund të nxirren nga këto tre ajete, vetëm se duhet të meditojmë dhe të marrim mësim prej tyre!
(Islampress)
