1. Mos u ndal ne problemin por në elementet që e kanë shkaktuar atë, dhe ndoshta do ta shoqërosh dhe tejkalosh problemin duke i shëruar simptomat e tij, duke ua prerë rrënjët intrigave dhe shkaqeve te problemit – kontestit te pazgjidhur.
2.Diskutoni qetë me personin në fjalë (që keni hasur ne moskuptim).
3. Gjatë bisedës trego kulturë, modesti dhe maturi, fizionomi të çelur, duke e shikuar në fytyrë bashkëbiseduesin, fillo duke u nisur nga pikat e afërta dhe ato që pajtoheni, për të kaluar në ato pika të largëta dhe ato që reflektojnë mospajtim. Dhe ruaju nga : – Zëri i ngritur, vrazhdë, i rreptë dhe i egër. – Shikimi i mërrolur dhe i tendosur – Fytyra e vranët dhe nënçmuese – Gjestet dhe mimika vulgare, shkaktojnë iritime dhe revoltë, sado që fjalët janë me vend dhe replikat me qëllim të mirë, këto kanë dallim të madh në efektin e suksesit të kërkuar, krahasuar me anët tjera të njerëzores gjatë bisedës, këshillës dhe konsultimit personal apo kolektiv si: – Zëri i matur, butë, ngadalshëm dhe i qartë – Shikimi njerëzor, natyrshëm, jokërcënues dhe modest – Sjellja serioze dhe dinjitoze, e lirë dhe e hareshme – Fytyrë çelur, sinqeritet shprehur dhe menaxhimi i fizionomisë me fjalën – Moszgjatja e kohës dhe muhabetit, por as mangësi dhe mjegull e paqartësi.
4. Respektimi i terminit të lënë për takim ose njoftimi paraprak për pamundësi të pjesëmarrjes.
5. Shikimi “spontan” i orës i jep shenjë bashkëbiseduesit për monotoni të takimit, ndërsa përkujtimi se duhet të ndërprenë bisedën apo se duhet te shkurtoni kohën e takimit e rritë efikasitetin e mirëkuptimit te takimit.
6. Anashkalimi i bisedës me ndonjë bisedë tjetër, leximi i gazetës, etj..tregon simptome të jo interesimit të mjaftueshëm.
7. Shikimi i shpeshtë anash e humb koordinimin e bisedës dhe përqendrimin në temë.
8. Premtimi i tepërt e pakëson mundësinë e realizimit dhe zvogëlon dinjitetin reciprok.
9. Thirrja e bashkëbiseduesit vetëm kur keni punë, dhe mos lajmërimi-njoftimi për takim me kohë, i vështirëson raportet njerëzore dhe vëllazërore.
10. Mosinteresimi për punët dhe gjendjen e bashkëbiseduesit por fokusimi vetëm për nevojat tona, shkakton njëanshmëri.
11. Mendimi se: ju ndihmoj njerëzve atëherë kur i kryej punët e mia, dhe ju kushtoj kohë të tjerëve atëherë kur të më “teproj” koha ime, bënë që edhe të tjerët të na trajtojnë me të njëjtin protokoll.
13. Këshilla në katër sy, e ruan personalitetin dhe dinjitetin e njeriut, e kundërta e saj “këshilla” në masë është hipokrizi, kritikë dhe satirë nënçmuese..
14. Mbulimi i gabimeve të vogla , dhe minimizimi i atyre sidomos për ata që rrallë bien në to, është cilësi e njerëzve të mirë, të cilët urtinë e kultivojnë para akuzimit e vrazhdësisë dhe, faljen para ndëshkimit.
15. Bujaria ndaj vëllait dhe ndihma kur ke nevojë edhe vet, është shembulli më i lartë i fisnikërisë, këtë nuk e arrijnë tjerët përveç atyre që presin shpërblim nga All-llahi xhele shanehu.
16. Fjala e mirë pranohet nga veshi dhe lëshon rrënjë në zemër, duke dhënë fruta të ëmbëlsisë, buzëqeshjes dhe ngrohtësisë, përkundër fjalës së vrazhdë e cila edhe nëse dëgjohet ajo nuk pranohet lehtë nga veshi, vështirë depërton në zemër dhe shkakton neveritje.
17. Shpotitja e tepërt edhe në mahi, llagapet e liga dhe ofiqet nënçmuese, ndikojnë në pasqyrën e personalitetit njerëzor, disa janë po si pasqyrat, lehtë lëndohen dhe vështirë riparohen, të tjerët lehtë thyhen e lehtë riparohen, ndërsa disa të tjerë vështirë thyhen por edhe vështirë riparohen.
18. Serioziteti i matur është nëna e mirësjelljes, buzëqeshja është antenë e afrimit, ndërsa fjala me vend çelës i zemrave.
pertymoter/kohaislame
