Pavarësisht deklarimeve të Ministrisë së Punëve të Jashtme dhe shumë analistëve vendor dhe ndërkombëtar se Izraeli është vend mik i Kosovës dhe do ta njeh pavarësinë e Kosovës dhe se ai është shtet i cili gjoja ndjek diplomaci për të ruajtur interesin tonë, deklaratat e fundit e dëshmojnë të kundërtën.
Jerusalem Post në artikullin e saj deklaron:
Në javët e fundit, një numër i komentatorëve i kanë bërë thirrje Izraelit që të njohin pavarësinë e Kosovës, një krahinë renegate e cili ka kërkuar të shkëputej nga Serbia.
Argumententet që ata përdorin variojnë që nga historia e tek të drejtat e njeriut, ithtarët e kësaj lëvizje të tillë kanë kërkuar për të bërë një veprim të tillë (njohjen e Kosovës) pasi ajo është në interesin kombëtar të shtetit hebre për t’u bashkuar me gati 100 vende të tjera që e kanë bërë tashmë këtë njohje.
Asgjë nuk mund të jetë e vërteta nga kjo.
Që nga momenti kur Parlamenti i Kosovës me më 17 shkurt 2008 shpalli njëanshmërisht pavarësinë, ai veprim ishte shkëputje nga Serbia, por që nga ky moment Izraeli ka qëndruar i patundur në refuzimin e tij parimor kundër lëvizjes së rrezikshme të kosovarëve, dhe nuk ka asnjë arsye të mirë që kjo të ndryshojë.
Në të vërtetë, lidhjet e ndërsjellta mes Beogradit dhe të Jeruzalemit janë rritur gjithnjë e më shumë në vitet e fundit, lidhje kjo e ndërtuar në më shumë se shtatë shekuj të marrëdhënieve të ngushta mes serbëve dhe hebrenjve. Kjo ishte e qartë gjatë vizitës së Presidentit serb Tomislav Nikoliç në Izrael, në fund të prillit, kur ai mbajti një seri takimesh të ngrohta me Presidentin Shimon Peres dhe me kryeministrin Benjamin Netanjahu.
Në frontin e turizmit dhe atë komercial, situata është përmirësuar gjithashtu. Që nga heqja e kufizimeve të vizave mes dy vendeve në shtator të vitit 2009, numri i turistëve serbë që kanë vizituar Izraelin ka më shumë se trefishim. Dhe firmat izraelite që kanë investuar mbi një miliard euro në një shumëllojshmëri fushash duke filluar nga pasurit e patundshme deri te ato të teknologjisë.
Nëse Izraeli do ta njihte Kosovën, kjo do të cenonte përsëri marrëdhëniet tona me Serbinë dhe këto marrdhënie do ta merrnin një goditje të madhe e cila do ta dëmtonte këtë miqësi të rëndësishme.
Duke pasur parasysh faktin se Serbia ka të ngjarë të bashkohet me Bashkimin Evropian brenda një dekade, dhe se ai ulet në udhëkryq midis Lindjes dhe Perëndimit, interesi ynë kombëtar dikton që ne të kultivojmë lidhjet me Beogradin dhe jo të komplikojmë ato duke përqafuar Kosovën.
Për më tepër, në dritën e përparimit inkurajues që është bërë kohët e fundit në bisedimet midis Beogradit dhe Prishtinës, do të jetë veprim i papjekur për Izraelin të ndërhyjë me procesin delikat negociues me njohjen e pavarësisë së Kosovës.
Pak më shumë se dy muaj më parë, Beogradi dhe Prishtina arritën një marrëveshje – i pari i llojit të vet – nën të cilat të dy palët ranë dakord që të mos bllokojë përpjekjet e njëri-tjetrit për të kërkuar anëtarësim në BE.
Dhe të enjten e javës së kaluar, Hashim Thaçi u takua me Kryeministrin serb Ivica Daçiç në Bruksel për bisedime të mëtejshme.
Pas kaq shumë vitesh të konfliktit, serbët dhe kosovarët janë duke zhvilluar negociata të drejtpërdrejta. Nëse Izraeli dhe vende të tjera do ta njohin Kosovën tani, ajo mund të provokojë tensione dhe të dëmtojë perspektivat e brishta për pajtim të mëtejshëm. Statusi i Kosovës më së miri mund të zgjidhet nga vetë palët, pa ndërhyrje ndërkombëtare.
Dhe pastaj, sigurisht, nuk është çështja e drejtësisë historike, e drejtë dhe e gabuar.
Kosova është për serbët, ajo që Judea dhe Samaria janë për çifutët: djepi i kombit, vendi ku ajo gjithëçka filloi.
Mbi 800 vjet më parë, Kosova ishte zemra e Serbisë, dhe kjo ka shërbyer si epiqendër e saj shpirtërore dhe administrative deri në Betejën fatale të Fushë-Kosovës në vitin 1389, kur turqit otoman mposhtën serbët dhe aleatët e tyre.
Përfundimisht, emigrantët nga Shqipëria i zhvendosën banorët serb të zonës, dhe ata tani përbëjnë shumicën e popullatës së Kosovës. Por territori i krahinës është i pasur me kishat e lashta serbe, manastiret dhe monumentet. Për serbët të dhurojnë Kosovën është e ngjashme me gdhendjen e një cope të trashëgimisë së tyre dhe të shpirtit të tyre kolektiv.
Njohja izraelite e Kosovës do të shërbejë vetëm për të vendosur një precedent të rrezikshëm, një që lehtë mund të kthehet përreth dhe të përdoret kundër nesh.
Pas të gjithave, nëse kosovarët munden njëanshmërisht të ndahen nga Serbija për të krijuar vendin e tyre, pse nuk munden arabët palestinezë në Judeja apo Galile të bëjnë të njëjtën gjë? Për këtë arsye, ajo nuk është më patjetër një veprim i mençur për shtetin hebre për të këshilluar legjitimitetin mbi Kosovën.
Së fundi, në një kohë në rritje të ekstremizmit islamik përrreth globit, duke përfshirë edhe Ballkanin ndezës, a është ende me të vërtetë në interes të Izraelit dhe perëndimit një tjetër shtet me shumicë myslimane që të lind në krahun jugor të Europës? Raportet në vitet e fundit kanë treguar se Vehabistët radikalë kanë qenë në kërkim për të fituar një fortesë në Kosovë, e cila është më shumë se tre të katërtat vend musliman. Një Kosovë e pavarur nën ndikimin e ekstremistëve të Lindjes së Mesme vetëm do të rrisë rrezikun e paqëndrueshmërisë së mëtejshme të Ballkanit.
Serbia është një mik i rëndësishëm i Izraelit, dhe kjo ka bërë hapa të mëdha gjatë dekadës së kaluar, ndërtimin e një demokracie të gjallë dhe të hapur veten në Perëndim.
Këto hapa nuk duhet tani të shlyhen duke i detyruar serbët të pranojnë shpërbërjen e padrejtë të vendit të tyre.
Deri tani, shumica e Azisë, Afrikës së Jugut dhe kombe amerikanë janë lëkundur nga refuzimet e tyre për ta njohë një Kosovë të pavarur.
Pavarësisht se çfarë mund të thonë kritikët, kështu që edhe Izraeli duhet.
“Nëse Izraeli e njeh Kosovën, kjo do të përkeqësonte marrëdhëniet tona me Serbinë dhe do t’i jepte një goditje të rënd kësaj miqësie të rëndësishme”, thuhet në artikullin me titull: “Thuaj ‘jo’ Kosovës”.
